Eğitim Sitesi

Gölge Dağım Şiiri

Gölge Dağım

Tepesini bulut sarmış, gözyaşını gizlemiş,



Süzülen gözyaşları yol yol olmuş eteğine ağmış,



Parça parça olmuş yüreği kayalarla yuvarlanmş



Gölge dağı yol ver bana geçeyim,



Dünya kötüye kesmiş ben yolumu bulayım,



Eteklerini salmış etrafa yaymış,



Türlü çeşit kokuları etrafa yaymış,



Gölgesinde türlü canlar beslemiş,



Gölge dağı yol ver bana geçeyim,



Dünya kötüye kesmiş ben yolumu bulayım,



Başın gibi dumanlı benim yüreğim,



Beni bağrında sakla kötüye bulaştırma,



Sonrada oturup sakın ola ağlama,



Gölge dağı yol ver bana geçeyim,



Dünya kötüye kesmiş ben yolumu bulayım.



.

İsimsiz Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Sensizliğin Ortasında

Soğuk kış günü fabrika köşesinde
Ciğerleri sökülecek her öksürüğünde
Sevdası,
Sevdası çorap söküğünde
Sevdası ayın on beşinde
Sevdası bakkal defterinde
Sevdası cehennemin dibinde

Ben
Ben günün ilk ışığında
Ben her sokak başında
Ben esmer yüzlü çocuğun pişmeyen aşında
Ben seni sevemeyecek kadar aklı başında
Ben senle sensizliğin ortasında

İsimsiz

Bambaşka

ÇOK ŞEY DEĞİLDİ BEKLENTİM,

SEÇMEK VE SEVİLMEKTEN BAŞKA,

AMANSIZ YAKALANDIM ÇARESİZİM BU AŞKTA.

SEN YAŞIYORKEN KİMİ GÖRÜRKİ GÖZÜM BAŞKA,

YAŞANANLAR BAŞKA, SEN BAMBAŞKA.



UZAK OLSUN VARSIN YOLLARIM, AKIP GİTSİN ZAMAN,

MİNNET EYLEMEM DİLEMEM KİMSEDEN AMAN.

HER SENİ SÜŞÜNDÜĞÜMDE YENİDEN KANAR YARAM,

SIZIM BAŞKA, YARAM BAMBAŞKA.





ARTIK YOKSUNDA ARTIK HİÇ OLMAYACAKMISIN?

ŞİZOFREN TAKINTILARIM GİBİ AKLIMDASIN.

GÜNEŞ AÇTI SANDIM BİR AN KARA BAHTIM,

GECEM BAŞKA GÜNDÜZÜM BAMBAŞKA.



ARAMA SORMA İSTERSEN UNUT ADIMI SANIMI

SİL AKLINDAN TÜM YAŞANAN ANILARIMIZI,

İSTER İNKAR ET,İSTER NANKÖR OL YIK DÜNYAMI,

RÜYAM BAŞKA, DÜNYAM BAMBAŞKA.



KIRARIM SANA SARAN KOLLARI GEREKİRSE,

YIKARIM SENLİ EVLERİ BENSİZSE.

UNUTAYIM DEDİMDE YENİDEN SEVDİM HER SEFERİNDE,

SEN BAŞKA SEVGİM BAMBAŞKA…..


İsimsiz

Sahte Gülücük

Ayrılık çanları çalıyor dünyamda

Yine umutsuz çırpınışlar

Yalnızlık içinde yozlaşan binlerce ümitler

Bir o kadar da esaret altında kalan düşlerim

Hergün ayrı bir sefere çıkıyor

İçimdeki beni yöneten 'ben'

Artık olanlardan bıkarak biçare arıyor

Bir yandan mest olmuşçasına dolaşan insanlar

Bir yandan herşeyin mesulünü üstüne alan

küçük insanların büyük işleri

Aynı çatı altında yaşayan

Binlerce insanın değişik yaşamları

Herkesin mücadelesi farlı şekilde

Bazıları canlarıyla

Bazıları rahatlık ve sefa içinde

Bazıları ise yaşamdaki sıcak ve temiz gülümsemeyle

Tebessüm edercesine...

Varolan saf ve berrak gülümseyiş

Basit ve sahte bir duruma bürünüyor

Herşey sahte oldu

Zaman geçmeyen,devran dönmeyen şu dünyada

İnsanlar,sevinçler,mutluluklar ve gülücükler

Eğer gülücükler bile sahta olduysa

İnsanlar ne kadar doğru acaba?

Ne kadarı daha yüze karşı masum gülücük

rolünü oynayıp,

Arkaya karşı kin kusacak?

İnsanlar sahte...

Feryad-ı fgan etsen ne çare?

Bu böyle sürmüş diye böyle gitmemeli

Ne yapmalı biçare?




İsimsiz

Gölge Dağım Şiiri