Gölge Dağım
Tepesini bulut sarmış, gözyaşını gizlemiş,
Süzülen gözyaşları yol yol olmuş eteğine ağmış,
Parça parça olmuş yüreği kayalarla yuvarlanmş
Gölge dağı yol ver bana geçeyim,
Dünya kötüye kesmiş ben yolumu bulayım,
Eteklerini salmış etrafa yaymış,
Türlü çeşit kokuları etrafa yaymış,
Gölgesinde türlü canlar beslemiş,
Gölge dağı yol ver bana geçeyim,
Dünya kötüye kesmiş ben yolumu bulayım,
Başın gibi dumanlı benim yüreğim,
Beni bağrında sakla kötüye bulaştırma,
Sonrada oturup sakın ola ağlama,
Gölge dağı yol ver bana geçeyim,
Dünya kötüye kesmiş ben yolumu bulayım.
.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sensizliğin Ortasında
Soğuk kış günü fabrika köşesinde
Ciğerleri sökülecek her öksürüğünde
Sevdası,
Sevdası çorap söküğünde
Sevdası ayın on beşinde
Sevdası bakkal defterinde
Sevdası cehennemin dibinde
Ben
Ben günün ilk ışığında
Ben her sokak başında
Ben esmer yüzlü çocuğun pişmeyen aşında
Ben seni sevemeyecek kadar aklı başında
Ben senle sensizliğin ortasında
İsimsiz
Bambaşka
ÇOK ŞEY DEĞİLDİ BEKLENTİM,
SEÇMEK VE SEVİLMEKTEN BAŞKA,
AMANSIZ YAKALANDIM ÇARESİZİM BU AŞKTA.
SEN YAŞIYORKEN KİMİ GÖRÜRKİ GÖZÜM BAŞKA,
YAŞANANLAR BAŞKA, SEN BAMBAŞKA.
UZAK OLSUN VARSIN YOLLARIM, AKIP GİTSİN ZAMAN,
MİNNET EYLEMEM DİLEMEM KİMSEDEN AMAN.
HER SENİ SÜŞÜNDÜĞÜMDE YENİDEN KANAR YARAM,
SIZIM BAŞKA, YARAM BAMBAŞKA.
ARTIK YOKSUNDA ARTIK HİÇ OLMAYACAKMISIN?
ŞİZOFREN TAKINTILARIM GİBİ AKLIMDASIN.
GÜNEŞ AÇTI SANDIM BİR AN KARA BAHTIM,
GECEM BAŞKA GÜNDÜZÜM BAMBAŞKA.
ARAMA SORMA İSTERSEN UNUT ADIMI SANIMI
SİL AKLINDAN TÜM YAŞANAN ANILARIMIZI,
İSTER İNKAR ET,İSTER NANKÖR OL YIK DÜNYAMI,
RÜYAM BAŞKA, DÜNYAM BAMBAŞKA.
KIRARIM SANA SARAN KOLLARI GEREKİRSE,
YIKARIM SENLİ EVLERİ BENSİZSE.
UNUTAYIM DEDİMDE YENİDEN SEVDİM HER SEFERİNDE,
SEN BAŞKA SEVGİM BAMBAŞKA…..
İsimsiz
Sahte Gülücük
Ayrılık çanları çalıyor dünyamda
Yine umutsuz çırpınışlar
Yalnızlık içinde yozlaşan binlerce ümitler
Bir o kadar da esaret altında kalan düşlerim
Hergün ayrı bir sefere çıkıyor
İçimdeki beni yöneten 'ben'
Artık olanlardan bıkarak biçare arıyor
Bir yandan mest olmuşçasına dolaşan insanlar
Bir yandan herşeyin mesulünü üstüne alan
küçük insanların büyük işleri
Aynı çatı altında yaşayan
Binlerce insanın değişik yaşamları
Herkesin mücadelesi farlı şekilde
Bazıları canlarıyla
Bazıları rahatlık ve sefa içinde
Bazıları ise yaşamdaki sıcak ve temiz gülümsemeyle
Tebessüm edercesine...
Varolan saf ve berrak gülümseyiş
Basit ve sahte bir duruma bürünüyor
Herşey sahte oldu
Zaman geçmeyen,devran dönmeyen şu dünyada
İnsanlar,sevinçler,mutluluklar ve gülücükler
Eğer gülücükler bile sahta olduysa
İnsanlar ne kadar doğru acaba?
Ne kadarı daha yüze karşı masum gülücük
rolünü oynayıp,
Arkaya karşı kin kusacak?
İnsanlar sahte...
Feryad-ı fgan etsen ne çare?
Bu böyle sürmüş diye böyle gitmemeli
Ne yapmalı biçare?
İsimsiz