Götür Şiiri

Vîcdan

Ah vicdanım sen olmasan ne rahat olurdum

Ordan burdan çalardım yiyip içip uyurdum



îlim irfan din iman şeref ahlak anane

Topunu da satmıştım parasını verene



Yok efendim günahmış yok efendim insanlık

Bir insan ben mi kaldım her tarafım karanlık



Acıyorsun garibe alıyorsun koynuna

Yılandan haince sarılıyor boynuna



Uçurumun başında boşlukta bir ayağı

Aman yavrum dikkat et düşeceksin aşağı



Vay efendim sen misin bana akıl verecek

Bir açtı ki ağzım baykuşlar tüneyecek



Geldi şeytan yanıma ulan Adem bana bak

Başlatma vicdanına hepsi gebersin bırak



Tamam efendim dedim galiba sen haklısın

Kovuldun vicdan dedim üç beş ay yasaklısın



Benden rahat kimse yok şeytanla kol kolayım

Sen senaryo hazırla artisti ben olayım



Aman! Allah o da ne şeytan kardeş nerdeyiz

Cehenneme varmadık ona yakın yerdeyiz



Yok arkadaş fiim yok artistlikten anlamam

Filimde oynarım da sonuna dayanamam



Gel vicdanım gel şöyle yasak falan kalmadı

Dilim çal çırp dese de elim kolum varmadı

Adem GÜLEÇ

Sınıf Marşı

Çiçek çiçek dolaşırız

Bilgilere ulaşırız

Arı gibi çalışırız

Petek petek balımız var



Hem oynarız hem gezeriz

Ne sorarsan sor çözeriz

Hem okuruz hem yazarız

Kalem tutan elimiz var



Çalışıp tırmanacağız

Okuyup anlatacağız

Öğrenip öğreteceğiz

Bülbül gibi dilimiz var



Sınıf petek biz arıyız

Milletin umutlarıyız

Yarının adamlarıyız

İnce uzun yolumuz var

Adem GÜLEÇ

Sokak Çocukları

Anası yok baba sarhoş

Arada kaldı beş kardeş

Umudu yok yüreği boş

İlim irfan doldursana



Ora gider bura gider

Şaşırır yolu kaybeder

Kapkaranlık nasıl eder

Yollarını buldursana



Kim ister öyle olmayı

Sokakta parkta kalmayı

Düşmüş ağlayı ağlayı

Tut elinden kaldırsana



Bırakırsan hırsız olur

Satarlar kötü kız olur

Sonrada akılsız olur

Sen aklını kullansana



Koruyup kolla kurtlardan

Eğitip okut yurtlardan

Bizi envai dertlerden

Çare bulup kurtarsana



Devlet isen devletlik yap

Seni yenecek mi bir hap

Sökülürse bir kez çorap

Nolur atana sorsana

Adem GÜLEÇ