Gīt Artık Benden
Kalbimi ellerinde tutan
Her kelimesi canımı yakan
Gözleriyle donduran
Gülüşüyle eriten
Varlıgında kelebekleri çağırtan
Vucudumu sımsıkı saran
Elimi kolumu baglayan
Gidişini izlettiren
Kendisini bana özlettiren
Aklıma her gelişinde ruhumu boğan
Aklımdan gitmeyişiyle uykularımı kaçıran
Hiç bir zaman benim olmayacağından
kafayı sıyırttıran
Ansızın gelişiyle dünyamı sarsıtan.
Bir kelimesiyle öldüren
Bir kelimesiyle dirilten
Bir kere girdimi aklıma sokak sokak dolaştıran
Bir anda yolumaa cıkan
Bir anda gücümü yitirten
Her gun yeniden baslatan
Dünyamı dar eden
Beni bana düşman eden
Düşüncelerimi katleden
Benliğimi kaybettiren.
Her düşündüğümde başımı öne eğdiren
Utanç veren,yüzümü kızartan
Beni bana küstüren
Kendimden nefret ettiren
Herkesten uzaklaştıran
Arkasından dolandıran
Duvarlarımı bana kırdıran
Silahımı bıraktıran
Gururumu ayklar altına aldıran sen
Git artık benden.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gülşehir Lisesinin Öğretmenleri
SÖYLE YAVRUM ACABA NERDE POLONYA
NEDEN ÇOK TURİST ÇEKER ALMANYA
EROL HOCADAN AKLININ KÖKÜNÜ GÖSTERME ÇOCUĞUM LAFINI DUYUNCA
GÜLMEKTEN YIKILIRDIK SENİN YÜZÜNDEN COĞRAFYA
KELİMELR YETMEZ İSKENDER HOCAMI ANLATMAYA
BİR İNSAN ANLATILMAZ YAŞANIR OLURSA
ANLATMAK İÇİN NE KALEM YETER NE DE SAYFA
ORTADOĞU VE BALKANLARIN EN KARİZMATİK TARİHÇİSİ
KONU ANLATIMLI SORU BANKASI GİBİ
KENDİSİ BÖYLE BİR HOCA VARKEN
DERT ETME ÇÖZEMEDİĞİN TESTİ
ALİ HOCAM ANLATIR VENÜS MERKÜR DÜNYA
ÖYLE TEKNOLOJİK Kİ KİMSE YETİŞEMEZ HIZINA
HEP DERS OLACAK DEĞİL YA
ÖĞRENCİLERİNİ GEZMEYE GÖTÜRÜR ARDA SIRADA
İsimsiz
Biricik Öğretmenim
senin ışığınla,
seninle sevginle.
yükseliyorum.
benim biricik öğretmenim.
elim kanasa,
kolum kanasa,
kol kanat oluyorsun,
benim biricik öğretmenim.
İsimsiz
Gittin Gideli...
Kalem küstü kağıda.
Yıldız gitti geceden.
Kök tutmaz oldu dalı,
Sen kalbimden çıktın çıkalı.
Gemiler umutsuz süzüldü,
Tüm çiçekler büzüldü,
Kuşlar acıyla ötüştü.
Çıktın diye kalbimden.
Şimdi sigaranın da tadı yok,
Sıradan bir zehir gibi.
Dumanı göstermiyor artık,
Hayalini eskisi gibi.
Ne su dinliyor,
Ne de ateş derdimi.
Melekler bile üzülüyor
Kalbimi yetim bıraktığından beri.
İsimsiz