Sibel Mir Bunu ben yazdım
Kanlı Yelkovan
KANLI YELKOVAN
Öyle bir vakti geçiriyor ki akreple yelkovan...
Kan akıyor her tik tak sesinde.
Bir çocuk ölüyor henüz doğmadan, bir genç kız kefenleniyor gelinliğe ihtiyaç duyulmadan.
Silah sesleri geliyor o diyardan.
Uzak değil, parmağımın ucunun görebildiği kadar yakında.
Göller şeffaf değil orda kan kırmızılığında.
Orda ağıtlar boş yere değil, şehitlik makamından.
Orda bir kent ölüyor biz susuyoruz.
Uzak değil, bir tevhit kadar başucumuzda.
25.12.2016
13.11
İsimsiz Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer İsimsiz Şiirleri:
Bir şarkı tutturmuşum
Söylüyorum rumeysa
Gülmeyi unutmuşum
Ağlıyorum Rumeysa
İsterdim ömür sürsün
Kader seninle gülsün
İçimde kanlı gülsün
Yanıyorum Rumeysa
Sen gittin yarım kaldım
Kordan sulara daldım
Ömürden ömür çaldım
Yaşıyorum Rumeysa
Karardı dünyam göremiyorum
Bu cani ikiye bölemiyorum
Sensiz nefes alamıyorum
Ölüyorum Rumeysa
Böyle yazılmış yazım
Dinmez dökülür gözüm
İşte sana son sözüm
Seviyorum
Seviyorum
Seviyorum Rumeysa
İsimsiz
Şimdi yıkıyorsun ya kendi ellerinle kendini
Unutma gün gelecek başka eller yıkayacak bedenini
Giyiyorsun ya şimdi en sevdiğin giysini
Gün gelecek sana da giydirecekler o beyaz kefeni
Şimdi gülüp,eğleniyorsun,seviniyorsun ey Allahın kulu
Eğer sahip çıkmazsan nefsine yakacaklar o ruhunu
Eğer hakka varmak ister,dilersen sen gönülden
İzin verirse iblis kaybetmezsin ömürden
Kuşlar gibi özgür olup uçmak istersen rabbe
Kaldır elini dua et,rahat girersin kabre
Kibirlenme hiçbir zaman,övünme sen kendinle
Unut nefsten zevk almayı,yazık etme kalbine
Kapat artık gözlerini,sende tövbe et bu gece
Merhameti sonsuz rabbin,elbet affeder seni de
İsimsiz
Bir keman sesi ile sızısı başlar kırgın ruhumun
Ve bir kemancıdan farksızdır boyun büküşüm
Nedense bu akşam da yalnızlığıma sitemlerim
Yalnız bırakana değil, yalnızlığıma tüm sövgülerim
Vuslata dair çiçekler açsa da bazen yüzümde
Vuslat nerede ve ne zaman bilinmezliğinde
Vuslatı geçtim, ne olurdu sanki şu akşam karanlığı
Üstüne binmeseydi, kimsesiz omuzlarımın
Ve ne olurdu geceler bu kadar üstüme gelmeseydi
Gündüzlerin ışıltısı
Biraz da benim akşamlarıma yansısaydı
Yılların kanattığı, gün ışığı görmemiş yaralarım,
Ne olur biraz kabuk bağlasaydı
Biraz dinseydi, sensizliğin bıçakladığı
Kimsesiz kalmış duygularım
Ah sevgilim, sen benim, mahcup yüzümü sakladığım
Sırlı aynamın, sırrına sığacak kadın mıydın
Sevdam vardı benim, öznesi sen olan
Ama, duvarların ardına sakladığım
Sıcak merhabaların ve tatlı gülüşlerin,
Ya, gidebilseydi gözümün önünden, ya da ben duymasaydım,
O, en güzel sesleri, kendi gaibimden
Belki o zaman alışmak, alışmak, daha kolay olurdu
Ya, şu içimin en derinliklerinde,
Bu kadar yer tutmasaydın
Ya, üzerime bu kadar dar gelmeseydi intiharlarım
Ya da, keşke seni hiç tanımasaydım!..
İsimsiz