Güleceğim Yok Benim
Sen bana neler ettin neler ey zalım!
Ne kederim bitiyor ne de efkarım.
Yok'mu senin inandığın bir ilahın;
Bundan sonra, güleceğim yok benim.
Beyhude geçip gitti en güzel yıllarım!
Tutam tutam ağaran saçlarımı yolayım.
Ben oturup kendi derdime yanayım;
Bundan sonra, geleceğin yok senin.
Bir yanda hayalin, bir yanda çile!
Bütün duygularım firar, geçmiyor ele.
Arzum değildi, düşmem bu hale.
Bundan sonra, güleceğim yok benim.
Gidecek ne yol var, ne de bir yönüm!
Sensiz hüsran, geçen her günüm.
Cihana yayılsa da, feryadım ünüm;
Bundan sonra, geleceğin yok senin.
Hanifi OKYAY 13.07.2011 / 21:30
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yare Doğru
Seher vaktinde ulu kuşlar ötüşür!
Susar da sevdiğim, gözler konuşur.
Kalpden kalbe, bir yol gider buluşur;
Gider gizli-gizli yol yare doğru.
Malum olsun sana, perişan halım!
Sızlıyor sevdiğim, inan sol yanım.
Süyem-süyem akar, gözümden yaşım;
Akıp gider damla-damla, sel yare doğru.
Dağıldım sevdiğim, yüreğim viran!
Yıkıldı çarkım, dönmüyor devran.
Kurulup divan, yazılmış ferman;
Gider kara haber, tez yare doğru.
Hanifi OKYAY 24.11.2018 / 11:30
Hanifi OKYAY
Savurup Durur Yel Beni
Ben çekmezdim gurbet elin kahrını!
Diyar-diyar sürgün etti el beni.
Dünüp bakmaz'iken karlı dağına!
Muhanete muhtaç etti dil beni.
Göz koyarlar ekmeğime aşıma:
Dönüp-dönüp baktım gardaşıma!
Diyemem derdimi bir sırdaşıma;
Can evimden vurur-vurur yer beni.
Kader alıp beni, yabana saldı:
Gönül huzur için, hayale daldı!
Nazlı yardan bir umudum vardı;
Oda yerden yere vurdu-vurdu beni.
Kul Okyay'yım garip gurbet elde.
Bazen vaha da bazen çöllerde;
Dolanır dünya denen alem de!
Savurup duruyor yel beni-beni.
Hanifi OKYAY 03.01.2018 /14:30
Hanifi OKYAY
Kırık Düşler
Buraları sevdiğim yerlerdir hep söylerim
Dertlerimi dinlerler akşamları dalgalar
Yağmur taneleriyle geleceği düşlerim
Tohumlar filizlenir bulutlar yere ağlar
Kimseler artık nedendir sormuyor hatırımı?
Eskiyen yüzleriyle yakın dostlarım bile
Aynalar anlatıyor yitik her hatıramı
Bağırıp duruyorum yalnızlığa ah ile
Bu ben olsam tanırdı aynalar
Anlatırlardı bana beni doğuştan bu güne
Yoksa unuttu mu beni? Tıpkı ben gibi
Buralar sevdiğim yerlerdi hep söylerdim ya
Şimdi başka bir hale gelmişler
Tıpkı yüzümdeki çizgilerim gibi…
Hanifi OKYAY : 14,05,2015
Hanifi OKYAY