Neredesin
Göz-göz oldu yürekte ki yaralar:
Suna boylum, söyle bana neredesin?
Kora döndü can evimde yangınlar;
Ela gözlüm, söyle bana neredesin?
Sayamadım yıllar geçti aradan.
Kışa döndü ömrüm, gayri bahardan!
Vazmı geçtin, bana olan sevdandan?
Ela gözlüm, söyle bana neredesin?
Gönül sevdi, nidem sana bağlandım.
Hasretinle, yanıp-yanıp dağlandım.
Bu sevdayla, dağı taşı dolandım.
Ela gözlüm, söyle bana neredesin?
Geçer zaman, bir an durmak bilmiyor.
Sen gideli inan, yüzüm gülmüyor!
Gel gör ki, hayalin bana yetmiyor;
Ela gözlüm, söyle bana neredesin?
Hanifi OKYAY 16.10.2018 / 15:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gönül Hastası
Nasıl güveneyim ben böyle yare
Hançer-i sırtımdan vurduktan sonra.
Ellerle bir olup çıkıp da gitti
Şeleği sırtıma sardıktan sonra.
Erken hazan geldi gönül bağıma
Dönüp de bakmadı ahu zarıma
Söyleyin gelmesin gayri mezarıma
Benim hatırımı kırdıktan sonra.
Ömrümüm güneşi doğmadan battı
O yar şu gönlümü bir pula sattı
El odun toplarken o ateş attı
Neyleyim narına yaktıktan sonra.
Gitmedi başımdan derdi tasası
Yere batsın onun aşkı sevdası
Kul Okyayım oldum gönül hastası
Bela’yı başıma sardıktan sonra.
Hanifi OKYAY 30.11.2016 / 14:00
Hanifi OKYAY
Arzu Halim O Nazlı Yare
Arzu halim yazdım, o nazlı yare!
Yaz bahar ayımı, güz ettin deyi.
Medet sultanım, azat et beni;
Derdin bir iken, bin ettim deyi.
***Olur olmaz sitemlerin bezdirir!
***Garip başım diyar, diyar gezdirir.
***Gözüm yaşı gemileri yüzdürür;
***Önüme dağları, sur ettin deyi.
Derviş olup giydim, siyah abayı:
Uğruna dolaştım, yalan dünyayı.
Bana layık gördün, bunca cefayı;
Nasıl olsa senin, kulunum deyi.
***Kaldır nikabını, yüzün göreyim.
***Medet sevdiğim, biçareyim;
***Huzura çıkmaya, destur eylerim;
***Perişan halimi, göresin deyi.
Bu son dileyim, bu son dualar!
Kul Okyay-ı, teneşir de yuyalar:
Yetiş namazına, sine koyarlar;
Bir avuç toprak, atasın deyi.
Hanifi OKYAY 23.11.2021 / 09:30
Hanifi OKYAY
Zalim Geceler
Kuruyan yaprak misali,ömür tükendi.
Ne ışıklar göründü,ne giden geri geldi.
Üstelik ızdırabım bitmek bilmedi;
Düşlerime gem vurdu,zalim geceler.
Tanrım bu duygularla sabah olmuyor.
Bir dost çıkıp da hatır sormuyor.
Artık meyler bile teselli vermiyor;
Ömrümü talan etti zalım geceler.
Bu gecenin de dünden kalmadı farkı.
Ağır aksak dönüyor şu feleğin çarkı:
Her yer feryat figan,kulağımda yankı;
Vurdukça vuruyor zalim geceler.
Ne isyanım bitiyor,ne de bu elem:
Kaderimde yazılı huzur var mı?Bilmem!
Ne zaman bitecek,Tanrım bu çilem?
Cehennem narı gibi,zalim geceler.
Hanifi OKYAY 12.09.1997 / 23:35
Hanifi OKYAY
