Gün Olur Elbet
Gençliğine aldanıp, yüksekten uçma,
Hareketsiz yattığın gün olur elbet.
Zenginlik baki değil, haberin olsun.
Sermayeyi sattığın, gün olur elbet.
Her yaşın güzelliği var, deseler de,
Kazancının tümüne, kar deseler de,
Sevgilini ebedi, sar deseler de,
Bala zehir kattığın, gün olur elbet.
Belki büyük adamsın, koltuk serinde,
Herkes sana özenir, keyfin yerinde,
Şatafatın bedeli, günün birinde,
Güneş gibi battığın, gün olur elbet.
Dua et ki, cenazen elde tutalar.
Üzerine bir kürek, toprak atalar,
Ölmeden tövbe et ki, çoktur hatalar.
Yürümeden gittiğin, gün olur elbet.
Sana verilenleri, atma yabana.
Başını eğ, saygıyla ana, babana.
Büyük sözü dinle, tapma devrana,
Hayal olup, bittiğin gün olur elbet.
Saygılarımla.
Kasım_2006
Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK
Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Nasip
Yanarsa kimsesize, yüreğin ta derinden,
Sızlarsa duyguların hassas, ince yerinden,
Dökülürse gözyaşın, mazluma kederinden,
İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.
Hasta ile dertleşip, sabahı bekliyorsan,
Gözlerinde uykusuzluk, sitemi saklıyorsan,
Geçmek bilmez zamana, sabrını ekliyorsan,
İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.
Yaşlının dayanağı, hem de fer ol gözüne.
Moral bulsun yaşamı, takat insin dizine.
Başarırsan mutluluğu, değişirsen hüzüne,
İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.
Derman olsan, yokluktan çaresizin derdine,
Dua ile ilmek, ilmek sırat dokur önüne.
Sermayen dolu olsun, lazım mahşer gününe.
İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.
Sadakatsiz gönüller neyler namazı, hacı
Kişinin gönlündedir kabesi hem miracı.
Arz eyleme Rabbinden, ne tahtı, ne de tacı.
İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.
Abdulkadir Nur GÖRDÜK
Gülün Sevdası
Bülbül konmaz dalına, dikenden korkar
Diken kıskanır gülü, yanar gizliden.
Ebedi bir sevdadır, bitmeyi bilmez.
Aşk yarasıyla yürek, kanar gizliden
Gülde bülbülü sever, sessizce ağlar.
Yüreğini rüzgâra, bağlar içinden
Gelmeyince sevgili, boynu bükülür
Çağırır lisan-ı hal, ağlar içinden.
Saygılarımla.
KASIM-2008
Ecz.Abdulkadir Nur GÖRDÜK
Abdulkadir Nur GÖRDÜK
Çıkmaz Sokak
Vura, vura, bin tür hal etsen beni.
Ötüşen bülbülken, lal etsen beni.
Ağulu, peteksiz bal etsen beni.
Utanır, bakamam senin yüzüne.
Meyvesiz ağaca, dal etsen beni.
Sofranın yanına, cal etsen beni.
Herkesin içinde, kal etsen beni.
İnan karşı koymam, senin sözüne.
Okyanusta, çürük sal etsen beni.
Züğürt tüccarlara, mal etsen beni.
Çirkinin omzuna, şal etsen beni.
Bil ki katlanırım, senin nazına.
Genç yaşta, sahipsiz dul etsen beni.
Yoksulun evine, çul etsen beni.
Devranın kuluna, kul etsen beni.
Yaslanırım yine, senin dizine.
Çıkmaz sokaklara, yol etsen beni.
Yırtılmış mintana, kol etsen beni.
Alemin sağına, sol etsen beni.
Çoğu tercih etmem, senin azına.
Kavrulan toprağa, bel etsen beni.
Issız vadilerde, sel etsen beni.
Zemheride esen, yel etsen beni.
Bükerim boynumu, senin özüne.
Kokusuz, yapraksız gül etsen beni.
Akşam güneşine, tül etsen beni.
Ateşte bırakıp, kül etsen beni.
Yakarken, üflemem senin közüne.
Vahası kurumuş, çöl etsen beni.
Bulanık, balıksız göl etsen beni.
Esir pazarında, köletsen beni.
Üzülme, görünmem senin gözüne.
Yetmez mi, bu kadar yalvarışa naz,
Geçen ömrün, geri dönüşü olmaz.
Son nefese kadar, rabbime niyaz,
Mahşerde rastlarım, belki izine.
Saygılarımla.
Ağustos_2009
Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK
Abdulkadir Nur GÖRDÜK
