Eğitim Sitesi

Dilsiz Kullar 2 Şiiri

Dilsiz Kullar 2

Doğanın süsü onlar, tek bekçileri.
Otçulları da var ve de etçilleri.
Onlar, yaradanın, dilsiz kullarıdır.
Hep, bizden çekiyorlar, tüm çileleri.

Hayvanlar yaşarlar, tek sevgiye muhtaç.
Bir kap su, mamaya ve ilgiye muhtaç.
Sen sen ol, içten, merhamet et, onlara.
Yoksa, gezinirler ortada, aç biilaç.

Tanrı kullarına, merhamet ederken.
Kulum sen aç kalma, rızkını al, derken.
Bence, sen bir düşün, ben neden insanım?
Bak bunca, ilgiye muhtaç, canlı varken.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:

Tunceli'de Umutlar Dondu

Ben soğuktan donmuş, ölü bir askerim
Tunceli'de bak, yaşamımı yitirdim.
Annem; üşüme, oğlum, kalın giy, derdi.
Kıyafetler ısıtmadı, anneciğim.

Ben sizler için, şehit olmuş bir erim.
Düşünürdüm hep, yarına Allah kerim.
Umutlarım, hayallerim, dondu burda.
Bu vatan uğrunda, artık bir şehidim.

Komutanım, teçhizatım ısıtmadı.
Bizim üstümüze, soğuk karlar yağdı.
Neden komutanım, dikkat edilmedi?
Bizim de güzel, hayallerimiz vardı.

Biz öldük, artık hiçbir Mehmet, ölmesin.
Genç yaşta, kara toprağa gömülmesin.
Mehmetçiğine sahip çık, ey milletim!
Artık hiç bir ana, gözyaşı dökmesin.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Kamu Binalarına

O eskimiş, soğuk ve dev binalar.
Yılların yükünü, hep taşıyorlar.
Elli yıllık, yada, daha fazlası.
İçerde memurlar, çalışıyorlar.

Merdivenler, uzar gider, üst kata.
Dosyalar var, hep üst üste, alt alta.
Numaratör var, al sıranı ordan.
Umarım memurlar, yapmaz bir hata.

Kimbilir kaç kişi, emekli oldu.
Kimbilir kaç kişi, çalıştı durdu.
O taş ve soğuk, kamu binaları.
Memurun, yurttaşın, adresi oldu.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Amerikan Doları

Amerikan doları
Kimde bunun yuları?
Piyasayı mahvettin
Ümitleri yok ettin

Yeşil yeşildir rengin
Piyasa çok tedirgin
Borçlanan sana dargın
Ekonomi hep yangın

Karaman'ın koyunu
Dış güçlerin oyunu
Bilir senin huyunu
Ölçtü herkes boyunu

Ah dolar canım dolar
Bir boşalır bir dolar
İnsan saçını yolar
Yüzü sararıp solar

Mesut YÜKSEL

Mesut YÜKSEL

Dilsiz Kullar 2 Şiiri