Hayal Kırıklığı
Aşkta sadakati, bulamadım.
Bu uğurda ben, yol alamadım.
Gerçek bir sevgiyi, tadamadım.
Ölmüş bir aşkın, mezarı oldum.
Hep, bu son olur diye, düşündüm.
Hislerime göre, şekillendim.
Yanlışı görünce, akıllandım.
Gerçek bir aşkın, nazarı oldum.
Sevmeye aç, bir yüreğim vardı.
Sevdaya hasret, bir gönlüm vardı.
Yalancı olan, bana zarardı.
Sahte bir aşkın, yazarı oldum.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hayat Felsefesi
Bütün dünya, hep senin olsa ki; ne kalır?
Hazineleri biriktirsen, bak ne alır?
Aldığın nefes, ne eksilir, ne azalır.
İnsan gibi, insan olmazsan, sen ne yazar?
Kalpleri kırıp, etrafını incittiysen.
Muhtaç insanları, terkedip te gittiysen.
El uzatanları, uçuruma ittiysen.
İnsanlığın, her gün, yok olur, azar azar.
Sevmek ve sevilmek nedir?hiç bilmiyorsan.
Aşkın, cesaretine, hiç inanmıyorsan.
Gönle girmek yerine, ordan çıkıyorsan.
İnsanlık bak, her gün, senin kuyunu kazar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Dertli Aşık
Uzaktan uzağa bir sevdadır içimde.
Yar ne zaman görsem seni karşımda.
Suskunluk, heyecan, korku hep peşimde.
Söyleyemem, yar söyleyemem kaldı içimde.
Ah! bir söylesem anlatsam sana derdimi.
Açsam döksem sana olan sevgimi.
Neden bilmem anlatamam kendimi.
Söyleyemem, yar söyleyemem kaldı içimde
Bende büyüdü gitti bu keder.
Yok mu bu derde çare ey dostlar?
İçime ata ata oldum derbeder.
Söyleyemem, yar söyleyemem kaldı içimde
Sana söyleyebilseydim keşke.
Ne gerek vardı şimdi bu aşka.
El ele göz göze yaşamak başka.
Söyleyemem, yar söyleyemem kaldı içimde
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Amcam
Çocukluğumundan gelen, bir candın.
Kır saçlıydın, minyon bir adamdın.
Yaşarken şakacı, şen biriydin.
Sen benim, en küçük amcamdın.
Sen küçüklerle, küçük olurdun.
Büyüklerle, hep büyük olurdun.
Sülalede, saygı duyulurdun.
Bu gün, yaradanına kavuştun.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
