Hayat Şiiri

Ferhat Sertel Bu şiirde hayatın insanın üzerindeki etkileri ve yaşamın getirdiği zorluklar anlatılıyor. Hayat, birçok kez beklentilerimizi tam tersine çevirir ve bizi zor durumlara düşürebilir. Şair, hayatın acımasızlığını ve beklenmedik dönüşlerini anlatarak insanın çaresizliğini ve hayal kırıklıklarını ifade etmiş. İnsanın direncini zorlayan, umutları solduran ve mutlulukları gölgeleyen hayatın gerçekliği bu şiirde etkileyici bir şekilde dile getirilmiş. Şair, hayatın insana çektirdiği acıları, yaşattığı sıkıntıları ve güzellikleri ironik bir dille aktarmış. Salih Çetin'in bu şiiri, hayatın insanı nasıl zorladığını ve şekillendirdiğini vurguluyor. Duygusal bir dille yazılmış olan bu şiirde insanın hayata karşı olan çaresizliği ve yaşadığı hayal kırıklıkları büyük bir içtenlikle anlatılmış.

Salih ÇETİN Sayın İlber ve Atakan beyler şiirlerime yaptığınız güzel yorumlar için teşekkür eder saygılarımı sunarım

İlber Keçeci Sayın Ercişli Salih Çetin hemşehrim bu şiirinizle hayatın anlamını çok güzel anlatmışsınız ellerinize sağlık teşekkürler.

Atakan Türkoğlu Sayın Salih Çetin bey emeğinize ve kaleminize sağlık.

Hayat

Hayat! Sen, ne yolunda gittin
Beni bağrımdan vurdun
Olmam dedim,oldurdun
Yapmam dedim,yaptırdın.
Eğilmem diyordum ya!
Vurdun,sırtımdan büktün.

Hayat! Taze güldüm soldurdun
Yaprak yaprak kuruttun
Bahar ,Yaz ı beklerken
Zemheriye vurdurdun
Bulut oldun gam yüklü
Yağdın,üstüme yağdın

Hayat! Muhtaç ettin namerde
Düşürdün beni derde
Meze ettin millete
Güldürmedin yüzümü
Reva gördün hüzünü
Derdest etin sen beni
Kaçtıkça tuttun sende

SALİH ÇETİN

Salih ÇETİN

Ömre Çeyrek Var

Ömre çeyrek var,mevsim artık Sonbahar
Çiy düşmüş yüreğime,saçlarıma yağmış kar
Ne o eski mahallemiz, toprak damlı evimiz
Yerlerinde yeller var.

Ömre çeyrek var, silik,soluk anılar
Elde bir tek onlar var
Ne o mahzun çocukluk ne deli dolu gençlik
Zaman denen girdapta,savrulup kayboldular

Ömre çeyrek var, evimizin ardından başlardı sıra dağlar
Bahar ile erirdi yamaçlarındaki kar
Bahçedeki yuvaya gelip konarken leylek
Yaşam taşardı benden ,kucaklardı bozkırlar

Ömre çeyrek var, çoban ateşi sönmüş
Bozkırlar bina olmuş
Seninle gittiğimiz
Sadık pınar kurumuş

Ömre çeyrek var, misketlerim renkliydi
Hayallerim maviydi
Patlak lastik topumda,çoşku,heyecan saklıydı
Zaman denilen mefun,benimden beni aldı

Ömre çeyrek var, belki son birkaç bahar
Yazılmamış bir roman, bitiyor sayfalar.

SALİH ÇETİN

Salih ÇETİN

Ben İnsanım

Uzunum, kısayım, zayıfım şişmanım
Esmerim,sarıyım,kumralım
Kadınım,erkeğim...
Kimim, neden varım?
Dünya rotasız gemi,yolcusuyum,pişmanım.
Karunum,Harunum...
Hırsımın esiri,kibrimin kölesi...
Bencilim.
Bir yanım yaşatır,ölüm bir yanım
Ben insanım!
Şizofren yaşarım.
Ne kesin doğrularım,ne vardır yanlışlarım.
Tutkularım sınırsız,isteklerim hudutsuz
Bana benzemeyene nefretim çok amansız
Ben insanım!
Kutsalım
Yada öyle sanırım
Doymak bilmez,oburum
Altın aba giysimde,aslında hep üryanım
Ben insanım!
Gülerim,ağlarım.
Dar gelir ruhuma bedenim,taşarım
Dünya yetmez,fezayada aşarım
Savaşırım doğamla,kendim düşer, ağlarım
Ben insanım!
Kendi kendimin kurdu
Parselledim Dünyayı, saltanatımı kurdum
Gücüm kime yettiyse,sırtına binip vurdum
Kimi aç,kimi açıkta koydum
Ben insanım!
Beklerken akbabalar aç olan çocukları
Ben sattım resimleri götürdüm dolarları
Timsah görse utanır,riyakar göz yaşları
Günahıma keçiler,herzaman başkaları
Ben insanım!
Genellikle erkeğim,bu yüzden hep haklıyım
Şehvet gözüme perde,kadının başı dertte
Egom, kıblem önümde
Elim heran tetikte
Ben insanım!
Hastalığım,virüsüm,belalardan bin birim
Maskeyim,ilacım,şimdilerde aşıyım
Sirküle bir çarktayım
Karışığım,algıyım
Ben in-sanım

SALİH ÇETİN

Salih ÇETİN