Herşeye Birşey Gerek Şiiri

Bir Gibi

Bir sevda gibi bu gece
Ömrüm ağır ağır giderken benden
Nereden bu hasret bilmem
Dolu dolu yağıyor üstüme

Bir şiir gibi bu yalnızlık
Kalabalığı yine anlatıyorum ben
Gökyüzünü sevmekte ne var ki
Bir uçurtma değildik tele takıldık

Bir yağmur gibi bu düşüş
Lacivert bir rüzgarın ardından koşan
Gönül yelkenim bilmediği bir denizde
Dalgalar yorgun arafta her düş

Bir kimse gibi kimsesizliğim
Hele ki resim çizip şiir yazarken
Özlemek ölümü geçebilir mi
Geride kalmıyor en yangın yerim

Bir yol gibi derim bu yolculuk
Durmuyor tenimi saran sevişme
Kurudu titreyişim
Kelebeğin diline düştü sonsuzluk

Bir sihir gibi düşüncem
Herkes değil her şeye benzemiyor
Maziye bulaşan yeminim
Mutlu iken dirilip bir aşk ölsem

Sinan Bayram

Sinan BAYRAM

Yine Bugün

Yine bugün ben öldüm
Bir eksik fazla olmadan

Neden bilmiyorum sevgili
Neden bu tutsak ustura ağzı sevişmeler

Beni ipe çeken gözlerin
Bırakmıyorlar bir sana öleyim

Ekmeğimin tadı hala bahar akşamı
Seni anlatabilmek ne mümkün sen olmayana

Uyudu kör pencerem ranzam
İçim de bağırdın da bir ben duydum

Şahit gökyüzünde ki yıldızlar
İçimi sana döktüm muhabbetim sen

Başka imiş ayık sevda
Hasrete ulaşınca anladım

Şimdi yanık kalbim güle meftun
Sabır sebat sevda zindanlarında

Yine bugün ben dirildim
Bir sen varsın diye sevgili

Nice ölüme haksızlık ettim
Gel gör gönül ferman dinlemiyor

Kalbim de ayazlandı gözlerin
Dokunmadım keyfine yalan dünyanın

Leylim ley bir serçe üşür tenha da
Bilmem bu aşk bir bana mı gizlidir

Yine bugün ben yine bir sana
Güle meftun içime kaçmış sevda

Kendimi terk edeli senim
Kendime geleli yine sen yar

Ecelim ecelsiz bir sevgiyle
Uzattı da uzattı noktalamadı bizi aşk

Sinan Bayram

Sinan BAYRAM

Zindansız Bir Gül Seyri

Sen hiç gül gördün mü
Gördüysen anlatır mısın bana
Kusura bakma ben hiç gül görmedim
Bir tek işkence gördüm ölümler içinde

Umut ektim yeşerir diye gökyüzüne
Lakin bir toprak bulup gül ekemedim
Boğuldum hep suskun betonlar içinde
Umut gökyüzünde kaldı ben yeryüzünde

Şimdi kardeşliğin türküsünü söyler misin bana
Şafaklar doğsun diye gül mevsiminde
Bakma hüzünlendiğime sen türkünü söyle
Bırak gözlerimi gözyaşına doysun bugün

Kalbim zulümlere uğramış geceler içinde
Gün gitmiş gelmemiş ben düşmüşüm bir kabire
Şimdi sen anlatmasan ben nerden bilirim gülü
Yoksa toprağımda mı yeşerecek gül hasreti söyle

Uçurum içinde tutsak bir firarda kalbim şimdi
Akan nehir asiliğiyle vurur sürgünlüğümü
Sevdam bir soluk nefese muhtaç hasretle
Bin parçaya böldü suskunluğun hüznümü

Anlatmaz mısın bana şafakları umutları söyle
Konuş suskunluğun boğmasın beni böyle
Suskunluk eskiyen prangaların bağrında kaldı
Şimdi acıda olsa sök kalbini arındır sözlerden

Beni yabancı bırakma şafaklara ey can
Sen zindanları okuyamazsın kendi dilinle
Bak ben senin dilinle öğreniyorum uyanmayı
Bırak ta senin gözlerinle kucaklayayım şafakları

Ya da susma anlat gül nedir şafak nedir
Bilinmezliğim yırtsın artık tüm engelleri
Gül kokusu uyandırsın beni ansızın
Bir gün hür olayım zindansız bir gül seyrinde

Sinan Bayram

Sinan BAYRAM