Ey nefsim!
Sen bilmediğinin âlimi;
Bildiğinin cahilisin,
Sustuğunun hâkimi,
Söylediğinin mahkûmusun,
Tevâzuyla insan olur,
Kibirle yok olursun.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Şehit Kokan Toprak
Ey bu vatan evladı!
Dur, bir tanı ecdadı!
Özgürlüğünün adı,
Şehit kokan toprağı.
Bayrağına kastetmiş,
Gözü dönmüş caniler.
Nerelerden geldiler?
Hem neden geldiler?
Hedef Çanakkale’ydi,
Leş kokar kibirleri,
Haçlının zelilleri,
Döktüler zehirleri.
Donanma son sistem,
Boğazda kuduzlar,
Toplar hiç susmuyor,
Kinler kusuluyor.
Zırhlılardan gelen toplar,
Uçaklardan bombalar,
Bunlarda mertlik ne arar,
İnsanlıktan yoksunlar.
İmansızlar, vicdansızlar
Her taraftan saldırdılar,
İman sızlar, vicdan sızlar,
Gövdeler artık başsızlar.
Atan namus dedi,
Vatan canım dedi,
Canını verdi,
Namusu çiğnetmedi.
Yağmur gibi mermiler,
Ecdadın göğsü siper,
Aylarca direndiler,
Haçlı’yı titrettiler.
Atan kalbim dedi,
Vatan benim dedi,
Benliğini verdi,
Bayrağı indirtmedi.
Lağımlardan geldiler,
Bombalayıp gittiler,
Koptu parmak, el, ayak,
Uçtu başlar, göz, kulak
Atan can dedi,
Vatan kan dedi,
Kanını verdi,
Ezanı dindirtmedi.
İmkân bizde dediler,
Galip geliriz dediler,
İmana yenildiler,
Defolup gittiler.
Ey evlat! İşte budur ecdad,
Bil, bildir, diril
Ve dirilt!
Şehit kokan toprağı.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Yûnus KOKAN Şiirleri:
Güneş doğar,
Güneş batar.
Gayelerin, hedeflerin,
Âh o tûl-i emelin!
Gaflet verir, sarhoş eder,
Dünya aşkı rezil eder.
Günler geçer,
Ömür biter.
Nevm büyür,
Ve mevt görünür.
Ruh yürür,
Ceset gömülür.
Dizeler kısa görülür,
Şiir hikmetle örülür.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Sesleniyorum sana!
Ey kara toprak!
Cevap ver, şu âşığa!
Sen mi yaptın,
Bunca nakışlı yaprak?
Ses veriyor toprak,
Bu seda gayet berrak:
Ey âşık!
Ne demek bir yaprak yapmak?
Ne kalem var ne defter
Ne ilmim var ne cetvel
Ne iradem ne kudret
Yok bende böyle bir hikmet!
Nasıl çizerim yaprak?
Nasıl dokusun toprak?
Sonsuz ilim hikmetle
Çiziliyor o yaprak.
Kesif bir perdedir;
Ancak O’na bu toprak.
Sen yaz bunu ey Yûnus!
Biz bu işte yokuz!
Bu yük ağırdır bize,
İman gerektir size,
İcad ne haddimize,
Yaz bunu dize dize!
Şirk bitsin, küfür gitsin!
Mahlukat dile gelsin!
Müşrikler dize gelsin!
Hidayet dillensin,
Gafiller uyansın!
Küfür örtüsü kalksın!
Sen Şâir’ül İslâm’sın!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN