geceler öğretti bana aşık olmayı,
geceler öğretti bana hayal kurmayı,
geceler öğretti bana sarhoş olmayı,
ama öğretemedi geceler sensiz olmayı,sensiz olmayı......
Turan ERGÜL
Hissediyorum Seni Ta Benliğimin İçinden
sisli bir havanın soğuk hüznü,
çırpınan iki çift yüreğin sıcacık sevinçleri,
bir aşkın asfaltı yakan derin sıcaklığı gibi,
hissediyorum seni ta benliğimin içinden,
Bulutlarda görkemli bir mavilik,
şafakla birlikte seni saran derin bir kızıllık,
ve uçan bir yavru kuşu görsem,
hissediyorum seni yar,
ta benliğimin içinden
Turan ERGÜL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Turan ERGÜL Şiirleri:
Aşkın dönmeyen yolcusu,
sen garip bir yolcu,
ben ise garip bir hancıyım bu diyarda,
sensiz bu şehirde umudu arıyorum,
ve sevgiliye uzun uzadıca bir bakış atıyorum,
yürekleri delen bir çığlık hissediyorum,
derinden....
kaybolan yılların hayali benliğimde canlanıyor,
ve ardı sıra gelen anılar,
yüreğimde acı bir tebesüm,
bir yağmur misali hüzünle karışan gözyaşları,
ve sevgiliye feryatlar başlıyor,
derken sessizliği bozan bir hoşçakal çığlığı,
ile irkiliyor matemli yüzüm....
Turan ERGÜL
O Islak saçları sanki rüzgarda raks ediyordu....
telleri buram buram mis kokuyor türkü tadında derin bir özlem çekiyordu.....
oysa ıslak dudakları sevgi kokuyordu,sevgiye aç yüzü hüzün doluydu....
bazı sözcükleri yutuyor bazı sözcükleri ise acı ve hüznün getirdiği keder ile haykırıyordu,çÜnkü yaşam doluydu....
o hüznün diyarlarında doğmuştu,düşlerini arıyordu hayalerine ulaşmak için.......
o nun adı yalnızlıktı,tek başına oturur,tek başına kalkar,tek başına düşünürdü...
bazende hayaler kurardı..
kendini mis kokulu bahçelerde zannederdi...
sevgiyi bulurdu o kısa süreli düşlerde bile....
mutlu oluyordu sonradan düşlerinin farkına varıp hüzünlü yaşama dönüyordu....
O nun adı yalnızlıktı kendisi ile birlikte hayaleri yıkılan bir kentin düşlerini kuruyordu......
Hüzünlü yüzünde o sıcacık tebesüm hiç eksik olmuyordu,düşlerini kurarken bile.....
bazen mistik bir yerde oturur,acı bir kahve içerdi,içerkende mavi gözlerinde damlacıklar akar,
farkına varmadan acı ile yoğrulmuş kahvenin içine karışır,derin bir anlam oluşurdu...
onun adı yalnızlıktı yaşamı ve insanları seviyordu,umutların bitiği yerde umutları arıyordu.....
onun adı yalnızlıktı dört tarafı surlarla çevrili kaderine teslim olmak istemiyordu....
yenilgiyi kabul etmezdi,bir gün kurduğu o düşlere ulaşacağını biliyordu........
Turan ERGÜL