Eğitim Sitesi

Hozana Döndük Şiiri

Hozana Döndük

Bozulmuş dünyanın ahenkli rengi!
Bağları bozulmuş hozana döndük.
Değişti insanın şekli şemali!
Sazı sözü başka ozana döndük.

Cep delik cüzdan dertli perişan!
Kıçımızda don yok her şey ayan
Damlar akmıyor ya evimiz viran
Meteliğe kurşun atan ağalara döndük.

Yollarımız asfalt kalmadı çamur
Tahtadan saca varmıyor hamur
Gittikce büyüyor sırtda ki kanbur
Yüzü koyun yerde sürünür olduk.

Unutuldu artık dirgen ile yaba
Herkes şehirli kalmadı oba
Ocaklar söndü yanmıyor soba
Yolcusu olmayan yollara döndük.

Herkes alim oldu kalmadı cahil
Köyümüz perişan insanlar sefil
Bir iş tutacak kalmadı ehil
Yan gelip sırt üstü yatana döndük.

Halimi arz etsem devlet babaya
Önce bir süzüp bakar boyuma
İki katip yazar gelir jandarma
Suçsuz yere yatan mahkuma döndük.

Kul okyayım derdim çok ama demem
Muhanet tasından bir yudum su içmem
El ne derse desin ben vaz geçmem
İtile kakıla dostum yılgına döndük.

Hanifi OKYAY 29.08.02017 / 21:22

Hanifi OKYAY Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Hanifi OKYAY Şiirleri:

Hoşça Kal

Bilmem kaç yıllık ise içtim kadehinden
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal
Senin olsun bütün o ihtişamın
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal

Deremedim has bahçedeki gülünü
Sert vurdu kader erken büktü belimi
Söyle ne olur başın arşa değdi mi
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal

Sanma ki sana kalacak bu güzelliğin
Kader de ne yazılı ne var bilmediğin
Senin hayatın ise elbet vardır bildiğin
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal

Kul Okyay rüzğarın önünde yaprak
Kel başı taramıyor şimşir tarak
Bu yolun sonu elbet kara toprak
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal

Hanifi OKYAY / 10,03,2013 / 11:39

BESTELENDİ:
SÖZ : Hanifi OKYAY
Müzik ve beste: Şevki OKYAY

Hanifi OKYAY

Kem Talihim Sen Utan

Takılıp kaldı gözüm hilal kaşında
Talih kuşu hiç dönmedin başımda
Ellerin çiçek açarken kara taşında
Kara bahtım kem talihim gör utan.

Sızısı yürek de koru nar oldu
Adım dile düştü bu bana ar oldu
Ulan yalan dünya başıma dar oldu
Kara bahtım kem talihim bil de utan.

Gide gide yoruldum peşinde
Bata çıka boğuldum o yarin selinde
Zerre değerim yokmuş ki gözünde
Kara bahtım kem talihim sen utan.

Aşk denilen meğer bir tuzakmış
Mutluluk kaf dağından da uzakmış
Kul Okyay'a az huzur da yasakmış
Kara bahtım kem talihim duy utan.

Hanifi OKYAY 27.08.2018 11:00

Hanifi OKYAY

Kırık Düşler

Buraları sevdiğim yerlerdir hep söylerim
Dertlerimi dinlerler akşamları dalgalar
Yağmur taneleriyle geleceği düşlerim
Tohumlar filizlenir bulutlar yere ağlar
Kimseler artık nedendir sormuyor hatırımı?
Eskiyen yüzleriyle yakın dostlarım bile
Aynalar anlatıyor yitik her hatıramı
Bağırıp duruyorum yalnızlığa ah ile
Bu ben olsam tanırdı aynalar
Anlatırlardı bana beni doğuştan bu güne
Yoksa unuttu mu beni? Tıpkı ben gibi
Buralar sevdiğim yerlerdi hep söylerdim ya
Şimdi başka bir hale gelmişler
Tıpkı yüzümdeki çizgilerim gibi…

Hanifi OKYAY : 14,05,2015

Hanifi OKYAY

Hozana Döndük Şiiri