Bir eylül akşamında giderken bu şehrin sokaklarından geride bıraktıkların düşündürür seni. Uğruna onlarca kez canından vazgeçtiklerin kalır aklında. Bir de onların nelerden vazgeçtikleri… Düşünürsün saatlerce, günlerce, aylarca... Yoktur buna da verecek bir cevabın. Onca düşüncenin sonunda hep aynı cevabı bulursun yüreğinin içinde. Her sorunun cevabı aslında “koca bir hiçtir sadece”. Ne onu aklından çıkarabilirsin ne de sorularına bir cevap bulabilirsin. Sürüklenip gidersin cevapsız sorular denizinde. Boğulmaktan korkarsın ama yoktur başka çaresi bunun.
Giderken yanında götürdüklerin değil de geride bıraktıkların acıtır canını. En çok onları özlersin dostlarını, anılarını, kalbinde acısını dindiremediğin sevdalarını.. Sabahlara kadar uykusuz kaldığın geceleri, onu düşünerek yaktığın her sigarada çektiğin son nefesi özlersin. Yanında götürmeye çalışırsın ama hiçbiri gelmez seninle. Onların yeri ayrıdır çünkü. Koparıp alamazsın hiçbir anıyı yaşandığı yerden. Başını her yastığa koyduğunda uykularına tecavüz eder geçmişin, sabahlara kadar yok olup gidersin gecenin karanlığında.
Gitmekle silinemez şehrin gözyaşları. Her adımda daha da acıtır canını yağmurla yıkanan sokaklar. Yürüdüğün yollar korkutur artık seni. Tek başına yürümezsin, yürüyemezsin o ışıklı caddelerde. Yalnızlığın yansır şehrin kaldırım taşlarına. Tek başınalığının vurur gökyüzünde duran küçücük yıldızlara.
Gitmek gitmektir işte. Başka bir adı yoktur, başka bir tarifi yoktur bunun. Sağ tarafın gitmekten yana olur da, sol tarafında taşıdıkların zorlaştırır gitmeyi. Gidiş yolunu en iyi dönenler bilirde, dönmeyen çoktur bu yolda. Şimdi kalbinde simsiyah bir geçmişle terk ederken bu koca şehri, p.ç gibi ardına bakmadan git! Kaldır başını gökyüzüne ve ardına bakmadan al yalnızlığını çek git!
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Zengin ustube bakar ne yakisa.
Fakir karni ac elbise ne yapa.
Bu millet olmus moda.
Sokaklar podyum sana.
Rengarenk giyinirler.
Baslari deve horguc.
Pardesu yakismaz.
Tunik dururken.
Ortuyu takda,nasilsa kapandin sen.
Omzun ortmese de olur.
Dola sali boynuna.
Makyajsiz sakin cikma.
Begenilmezsin sonra.
Hayat uc gunluk .
Yasamaya deger bos ver.
Olum ne zaman gelir.
Nasilsa Allah affeder..!
İsimsiz
Sen benim hiçbir şeyimsin
Ellerimden akıp giden zaman
Nadir rastlayabileceğim bir fırsat,uğruna kaybettiğim
Boş bir kara kutu gibisin
Eksiklerim noksanlarım
Yani olmayan yanımsın...
İsmim kdar bile değrli değilsin bende
Bir yabancısın artık bana ve bir pişmanlık
Hiç tatmamam gereken bir tat,yapmamam gereken bir hata..
İndim çıktığım gibi sana,
Ama inmek çıkmaktan daha zormuş.
Yoruldum artık sende...
Ne yazık ki,sen benim hiçbir şeyimsin.
İsimsiz
Bazen soruyorlar gündüzleri mi daha çok seviyorsun yoksa geceleri mi diye
Gündüzleri diyemiyorum çünkü içimden bir şey yapmak gelmiyor
Geceleride seviyorum diyemiyorum uyutmuyor hasretin
Bazen de havaları soruyorlar tadına doyamayacağın pırıl pırıl güneşli olanı mı
Yoksa her damlasını kalbinin derinliklerinde hissettiğin yağmurlu havayı mı
Sanırım ben yağmurlu havaları seviyorum
Çünkü ne zaman yağmur yağsa aklıma bir tek sen geliyorsun
Her yağmur damlasında tek tek üşenmeden seni düşlüyorum
Güneşin hücrelerime vurduğu her ışık ise canımı sıkıyor
Onca çift el ele tutuşmuş güneşin ve sevginin sefasını sürerken
Senin bana bu kadar uzak olman çok canımı sıkıyor
Bazen kilometrelerce yürüyorum yağmur damlalarının altında
Hani sırılsıklam aşık derler ya işte aynı öyle
Sırılsıklam seni düşünüyorum
Sırılsıklam seni seviyorum...
İsimsiz