İçten Şiiri

Ne Sahibisin Ne Kaybedeni

Kimden umuyordun birtanem kendini?
Hiç sahip olmadığını kaybedemezsin.
Gel içime bir yolculuk yapalım,
Seni sen yapan şeyi nerede arıyordun?
Dışarılarda içini bulamazsın.

Üzülme,
Hiç sahip olmadığını kaybedemezsin
Kendini kaybedemezsin.
Bilmediğin hiç senin olamazdı ki
Nasıl senin olmayanı kaybedebilirsin?

Kendini arıyorsun,
İnsan hiç kendini kaybedebilir mi?
İnsan bilmediğine sahip olabilir mi ki?
Bilmediğin kendiliğine sahip değilsen,
Onu kaybedemezsin.

Üzülme,
Ne sahibisin, ne kaybedeni
Kaybedemezsin ne hiçlikleri ne kendini.

Emine Aydoğan            

Emine AYDOĞAN

Gün Gün

Gün olur başımda güneş
Gün olur soğuk bir telaş
Gün olur yaprak yaprak
Dökülür gözlerimde yaş
Gün olur tutamam sevincimi
Sevdikçe artan sevincimi
Gün olur hiç sevmemiş gibi
Gün olur uzun uzun üzülmemiş gibi
Gün olmaz bazen ay olur yıl olur
Yine geçer zaman hiç geçmemiş gibi.

Emine Aydoğan

Emine AYDOĞAN

Sade

Deniz kabukları, ölümün güzel hali;
duru, kuru, parlak beyaz,
sade ve sadece güzel.
Her biri farklı birbirinden ve
bir o kadar benzer birbirine. Binlercesi denizin en güzel yerinde; dalgaların üzerinden rüzgarla gelip geçtiği,
denizin ve güneşin kıyısında
öylece dururlar.
Ölümün en güzel sadeliğidir, bir şehitten sonraki;
doğada var olan en güzeli, görebildiğim kadarıyla.
Gidişler de ölümdür birer.
Beklentisizce sevmek de ölümdür.
Ve ölüm güzel şeydir bir haneye kaydoluyorsa duygular, sevgiler, anlar, çabalar.
Tüm bu çabalar...
Sevme ve onu düşürmeden taşıyabilme de çaba değil midir
Ben de sevgiyi taşıyabilmek için gönlümün denizine su çekiyorum. Gönlümdeki su birikintisine ırmakların akabileceği yollar arıyorum, açmaya çalışıyorum.
Düşürmemek için sevgiyi, üstte tutabilmek için;
gönlümü göğüs kafesinden,
zihnimi başımın üstünden yerlere,
aşağılara düşürmemek için
gözyaşıyla besliyorum kimi zaman.
Suları kurumasın diye göz pınarları arıyorum.
Denizin serabını anlatan şiirler okuyorum.

Bolca kullanmalıyım aklımı, bolca.
Bolca kullanmalıyım gönlümü, zihnimi;
ne yapılırsa gönülle, ne yapılırsa zihinle.
Ne iş görürse onları düşürmeden muhafaza edildikleri yerde
kullanıyorum; işleyen demir ışıldar sözüyle.
Işıldasın diye, bir deniz kabuğu kadar
berrak ve parlak kalsın diye; ölümüm, gidişim, bitişim bir deniz kabuğu gibi
sade ve güzel olsun diye.

Emine Aydoğan

Emine AYDOĞAN