Sen ki; her şeyi isteyen, insanoğlu.
Herşeye muhtaç olan, bir ademoğlu.
Nedir sence bu, insani erdemler?
Arama bunun altında, çapanoğlu.
İlk çağ filozoflarını, düşünsene.
Onların felsefesine, bürünsene.
Hayatı anlamaya çalış, hep sen.
Herkese insan, gibi görünsene.
Bizler neden doğar ve neden ölürüz?
Topraktan geldik, bak ona gömülürüz.
Sen bahşedilen aklı, yerinde kullan.
Yoksa kendi içimizde, bölünürüz.
Her şeyi düşün ve bir anlam ver ona.
Mantıklı olmayanı, bırak en sona.
Herşeyi akıl süzgecinden, bir geçir.
Sonra bir anda kalırsın, bak, dona.
Bunca ahenk, bunca düzen oldu nasıl ?
Herşeyin kök sebebi, neydi ki asıl?
Tüm tabiatta, bir uyum, armoni var.
Sanki hep, ezgi gibi gelen, bir fasıl.
İnsanoğlu, herşey de, sen ölçülü ol.
Kimseyi kırma, herkese, saygılı ol.
Yaşarken, arkanda, iyi bir iz bırak.
Her zaman, her ortamda, sen görgülü ol.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Arıyorsan, yaradanı.
Ağaca, kuşa bak, anla.
Uçan kuşun kanadını.
Gör ve al sen ibretini.
Bak, çiçeğe ve böceğe.
Bunlar nasıl türediler ?
Ağ dokuyan örümceğe.
Nasıl bunu öğrendiler?
Canlıya rızkı kim verir?
Kafa yor ve biraz anla.
Düşün ki buz neden erir?
İdrak edersin zamanla.
Yaradan var da ve yokta.
Yaradan az da ve çokta.
Yaradan en çok yürekte.
Yaradan bak iyilikte.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Mevsimler, bir devinim içinde.
Sevdamız, hep duruyor içimde.
Hayat geçiyor, bak, bir biçimde.
Sonsuza kadar, hiç sever misin?
Ayrı güzeldir, kışı, baharı.
Çiçekten çiçeğe, konar arı.
Gönül hep, yanında ister yari.
Hep seveceğine, emin misin?
Yürek titrer, aşka düşünce.
Beni aldı, yine bir düşünce.
Buralarda, sensiz üşüyünce.
Aşkınla sarıp, ısıtır mısın?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Karlar yağıyor, buralara, sevgilim.
Yetmez gibi, yokluğun da, üşütüyor.
Ayaz kesti, burda, oldum, dilim dilim.
Hasret, yolları, gözümde büyütüyor.
Kar bembeyaz, bak, kapladı ortalığı.
Sanki dersin, yalnızlığımın ortağı.
Her yer, beyaz gelinlik gibi, süslendi.
Sanki kurmuş, seni bekliyor otağı.
Buralarda yar, tek, yüreğim üşüyor.
Soğuktan, ayazdan, hep kuşlar göçüyor.
Gözden, ırak olan, gönülden de olur.
Yar, çabuk gel, yoksa bu sevda, geçiyor.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL