İş Güvenliği Kültürü
Şantiyelerde, binalarda.
Türlü türlü, fabrikalarda.
Ölüm riskli, o noktalarda.
Can kurtarır, iş güvenliği.
İhmal etme, bu güvenliği.
Lazım sana, iş güvenliği.
Küçümseme, şakası olmaz.
Hayat verir, iş güvenliği.
Başıma bela, gelmez deme.
Kazalar beni, bulmaz deme.
Bana, hiç bir şey, olmaz deme.
Yaşam verir, iş güvenliği.
Her iş, senden değerli değil.
Bu kültüre, saygıyla eğil.
Sen hep aksini, yapar isen.
Senin yaptığın, bak iş değil.
İşin ucunda, bak sen varsın.
Önlem al, hayatta kalırsın.
Üşenme, uygula bunları.
Yoksa hep, kendini yakarsın.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Felsefiyat
Bu yokoluşun, girdabında.
Neden, acımasız insanlar?
Hüzünlerin, gardolabında.
Tıkılı kaldı, yaşananlar.
Görünen, madde mi ki, sence?
Gören göze, ne ki, işkence?
Hayal aleminde, yok oldum.
Yaralar, görünmez bir pençe.
Gerçek, bazen yarı gerçektir.
Çektir felek, hep acı çektir.
Akıl tutulması, yaşarsan.
Yaşam ve ölüm, seçenektir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir Eser Bırak
Ölme, boş bir kişi gibi.
Faydalı ol, insanlara.
Yaşamın, gelir dibi.
Dikkat et, yaşananlara.
Düşkünlerin, tut elini.
Fakiri, yoksulu, koru.
Seç, huyun, en güzelini.
Gör, sende, yaşanan zoru.
Zorda olana, koş hemen.
Yanında ol, o kişinin.
Yardım için bak, el veren.
Önemini bil, işinin.
Arkanda, bir eser bırak.
İyi bir kişi, bilsinler.
Olma, gönüllerden ırak.
Sevgi insanı, desinler.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Gönül Bağımın Gülü
Bir bahar dalı idim, bekledim yazı.
Bir gül goncasıydım, açtım, aşka bazı.
Mevsiminde yaşadım, kışı, baharı.
Yarimin çekiliyordu, güzel nazı.
Çağladı durdu sular, coştu pınarlar.
Nice aşka şahittir, geçen baharlar.
Bülbüller şakıyor, gönül bağımda.
Aşka hörmet edeni, iyi anarlar.
Gönül bağımın bağbanı, der gülleri.
Yetiştir, o bahçede, mis sümbülleri.
Aşka intizar eden, acılar çeker.
Sevgi ile, fethet sen, tüm gönülleri.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL