Nefret edilmemek için.
Yürekten sev hep insanı.
Duğru bir kul olmak için
Memnun et sen yaradanı.
Beşer bazen şaşar derler.
Sen ayrılma hak yolundan.
Gel, doğrulukta erenler.
Rab zikir ister kulundan.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İstanbul
İstanbul kaç parasın?
Gönlümde hep yarasın.
Karadan da karasın.
İstanbul tüketin beni
Bir zulüm şehiri misin?
İnsanı ezen misin?
Hep kazanan sen misin?
İstanbul erittin beni.
Ocaklar söndürensin.
Ümitler tüketensin.
Yok edip öğütensin
İstanbul delirttin beni.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:
Yaşam bil ki muamma.
Fazladan şeyler umma.
Hep değer ver sen amma.
Kötülüğe göz yumma.
Yaşam bir kırık testi.
Geçer misin bu testi?
Bazen bir bıçak oldu.
Acıyla seni kesti.
Yaşam bir uzun yoldur.
Çeşme akarken doldur.
İnsanları hep güldür.
Acı herkese zuldür.
Yaşam gelip geçiyor.
İnsanları seçiyor.
Herkes bunu biliyor.
Ancak hiç değişmiyor.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
yürekte, çok şey eksik, sen yoksan.
Sevgi, aşk, bak hüzünlü ve noksan.
Korkmazsın sen, az değil de çoksan.
Kalp sende, akıl sende, hep yarim.
Kaldım buralarda, tek biçare.
Dostlarım, hasrete, yokmu çare?
Bu acıdan oldum, pare pare.
Ruh sende, gönül sende, bak yarim.
Nasıl bir aşk ki bu, sanki uhrevi.
Yada, nasıl desem?, yüce, ulvi.
Göklerden gelir gibi, semavî.
Can sende, ten sende, gül yarim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL