yürekte, çok şey eksik, sen yoksan.
Sevgi, aşk, bak hüzünlü ve noksan.
Korkmazsın sen, az değil de çoksan.
Kalp sende, akıl sende, hep yarim.
Kaldım buralarda, tek biçare.
Dostlarım, hasrete, yokmu çare?
Bu acıdan oldum, pare pare.
Ruh sende, gönül sende, bak yarim.
Nasıl bir aşk ki bu, sanki uhrevi.
Yada, nasıl desem?, yüce, ulvi.
Göklerden gelir gibi, semavî.
Can sende, ten sende, gül yarim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen insan ol, birazcık daha.
Desinler ki, insan bu, aha!
Nasıl, başarılı olursun?
Sanma kolay, yetişir deha.
İster inan, ister inanma.
İnsanın, sabrını sınama.
İyi anılmak, istiyorsan
Benze birazcık, insana.
Kalp kırmak, incitmek kolaydır.
Gerçek insan olmak, olaydır.
Aynaya bak sen, gör kendini.
Aksin, kötülüğe adaydır.
Ego ve kibri, artık bırak.
Bu işlerde, hiç olma çırak.
Üslup ve dil çok önemlidir.
Olma sen, yılan ve çıngırak.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ruhum daralıyor, canım sıkılıyor.
Bir mengene var, sanki beni sıkıyor.
Neşem yok oldu, hüzünler sardı beni.
Acı, sevincin içinden, sıyrılıyor.
Kafam dalgın yine, gözler bak buğulu.
Bu kıskaç, gelmedi bana hiç uğurlu.
Darlandıkça darlandım, oksijen lazım.
Yoksa sağır edecek, gelen uğultu.
Keder olmasaydı, uçardık keyiften.
Bazen de güleriz biz, çakırkeyiften.
Kimse için, kendini, üzmeye değmez.
Dertler gelince, kaçmak lazım, hafiften.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Karalar bağladım a dostlar.
Yarime kavuşamadım
Yaralar bağladım a dostlar.
Sevdiğimi göremedim.
Arada karlı dağlar var.
Uzun uzun, çok yollar var.
Nidem gardaş, hasretlik var.
Uzakta aşkın, yası var.
Köyden köye, uzak yollar.
Hasretlik hep, bizi kollar.
Issız kaldı, benim kollar.
Susuz kaldı, tek bu çöller.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL