Oturuyorum sahilde, izliyorum boğazı.
Ey aşkı İstanbul!, ömrünce çekerim, bu nazı.
Eşsiz bir tablo izliyorum, bak burada sanki.
Bu şehrin, kışlarından, daha güzel olur yazı.
Bir ressam tualini, sanki maviye boyamış.
Vapurları, gemileri, nakış nakış oyalamış.
Orda var Kadıköy, Üsküdar sahili, Kalamış.
Ressam bu resimde, ifadeyi, bak yakalamış.
Kız kulesi, Galata kulesi, tüm kuleler var.
Sahildeki, bütün eski köşkler ve yalılar var.
Osmanlı'dan gelen, nefis, tarihi saraylar var.
Atalardan bize yadigar kalan, hisarlar var.
Bu şehri anlatmak için, derin yaşamak gerek.
Derin yaşamak ki; hem öyle, içten, çok severek.
Anlaşılmaz bu şehir, asla onu terk ederek.
İstanbul aşkı için, gerçek seven, yürek gerek.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gönül dağı karlarını eritir.
Bu sıla hasreti bizi bitirir.
İnsan burda ümidini yitirir.
Ey canım cananım nerdesin?
Dağlar, yollar, kolay aşılmaz.
Aşk yolundan hiç saşılmaz.
Yar nazından pek geçilmez.
Ey canım cananım nerdesin?
Yar bitsin bu hasret artık.
Gel de hemen kavuşak artık.
Yaramıza hepten tuz bastık
Ey canım cananım nerdesin?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Her mevsimin, ayrı bir güzelliği var.
Bahar ılıman geçer, kışın, kar yağar.
Zaman gelir geçer, içimde bir sızı.
Ah!, yine acılardan, bu gönlüm kanar.
Ben kaderlerime, hep güzün ağlarım.
Ben her son baharda, hüzün bağlarım.
Yine bezgin ve perişan, bak hallerim.
İçimde yorgun, ezik, üzüm bağlarım.
Mevsimsel mi bu aşk, bu sanki bir grip?
Neden böyle olur içim, mahsun, garip.
Dudaklarım, çatlamış bir toprak gibi.
Beklenen bir aşk için, oldum muzdarip.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İçimde çağlayan pınar.
Taşar Allah deyü deyü.
Yol üstünde ulu çınar.
Uzar Allah deyü deyü.
Ararım bitmez yollar.
Gezer Allah deyü deyü.
Açıldı bekler kollar.
Sarar Allah deyü deyü.
Rabb'in aşkı içte yanar.
Kanar Allah deyü deyü.
Mecnun Leyla'sına yanar.
Arar Allah deyü deyü.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL