Kahvaltı
Her sabah kahvaltıyı
Çıkmamalı yapmadan
Kaynamış yumurtayı
Yemeliyiz rafadan
Sütü, beyaz peyniri
Hiç ihmal etmemeli
Gıdalı ürünleri,
Yemeden gitmemeli.
Doymak beslenmek olmaz,
Beslenmeyi bilmeli.
Her şey karın doyurmaz,
Çok dikkat edilmeli.
Gıda temiz olmalı,
Temiz gıdalar besler.
Bol suyla yıkanmalı,
Meyveler ve sebzeler.
Kasım KAPLAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gecenin Sesi?3
Yıldızlar tek tek kaybolur
Ufka dalar bakışlar
O ince çizgiyi hayatı sanır insan
Dört yanı taşla çevrili
Eski bir mabettir orası
Ve yavaş yavaş
Suya vurur asalet
Dicle görünür gözünde
Yakamoza benzer biraz
Yollar seçilmeye başlar
Yavaş yavaş
Ha bir de karnınızın
Çalan sesi vardır çelikten
Ve artık yorulmuşsunuzdur
Bu uzun gecenin ardından
Ve bir taşın üstünde
İki dost arasında
Eskimiş parkelere sarılıp
Karşıdan gelen silah seslerine inat
Ve de horultulara
Sarılıp uyumak kalır paçavralara
Ve gün bitmiştir
Yeni başladı diyenlere inat
Kalemin yazdığı yer görünür
Ve büyüsü bozulur.
Kasım KAPLAN
Nerdesin Anneciğim?
Anneciğim , başucumda sesini,
Duyuyorum, anneciğim nerdesin?
Yıllardır gül kokan o nefesini,
Özlüyorum, anneciğim nerdesin?
Çoktan duymaz oldum şefkatli bir ses,
Acıktım, açlıktan kokuyor nefes,
Gittikçe itiyor arkadan herkes,
Düşüyorum, anneciğim nerdesin?
Geceler çok uzun varmaz sabaha,
Gerdiler gövdemi beton çarmıha,
Her geçen günümde birazcık daha,
Soluyorum, anneciğim nerdesin?
Bitmiyor geceler atmaz şafaklar,
Altımda döşeğim kuru yapraklar,
Geceler çok ayaz, soğu topraklar,
Üşüyorum, anneciğim nerdesin?
Yaramaz hallerde uyardığını,
Sevip okşayarak ısırdığını,
Her yatışta beni hep sardığını,
Düşlüyorum, anneciğim nerdesin?
Gitmez hayalimden evimiz bizim,
Sokak bir canavar, bense güçsüzüm,
Takatim kalmadı, çok çaresizim,
Ölüyorum, anneciğim nerdesin?
Kasım KAPLAN
Öğretmenim Ben
Kendini vatana adamış olan,
Geleceği yazan eğitmenim ben.
En güzel sevgiyi okulda bulan,
Canlara can katan öğretmenim ben.
İşim eğitimdir can pahasına,
Hiç bakmam az yada çok parasına,
Dermanı olurum her yarasına,
Dilsize derdini söyletenim ben.
Hem anayım hem baba tüm çocuklara,
Cevap bulmalıyım tüm sorulara,
Beşikten mezara tüm insanlara,
Doğruyu,yanlışı öğretenim ben.
Ebeyim,hemşireyim köyde doktorum,
Bazen bir yönetmen ,bazen aktörüm,
Hazine arayan bir detektörüm,
Sevgiyi,şefkati gösterenim ben
İlim mürşidimdir, ahlak irfanım,
Bu vatan uğruna fedadır canım.
Çileyi işleyip,dert dokuyanım,
Öğretmek aşkına inleyenim ben.
Cehalet düşmanım,dostum ilimdir,
Beynim sermayemdir,silah dilimdir,
Kalemim kitabım tek sevgilimdir,
İlimden başka yol bilmeyenim ben.
Örnek bir insanım tüm çocuklara,
Çiçek koymalıyım tüm kucaklara,
İyi yada kötü, olacaklara,
Kendimde bir hisse arayanım ben.
Eğer bu vasıflar yok ise bende,
Çok eksik var demek eğitimimde
Kimse bana bir şey söylemese de,
Kendime ‘çok yazık’ dedirtenim ben.
Kasım KAPLAN