Eğitim Sitesi

Kahvaltı Şiiri

Kahvaltı

Her sabah kahvaltıyı

Çıkmamalı yapmadan

Kaynamış yumurtayı

Yemeliyiz rafadan



Sütü, beyaz peyniri

Hiç ihmal etmemeli

Gıdalı ürünleri,

Yemeden gitmemeli.



Doymak beslenmek olmaz,

Beslenmeyi bilmeli.

Her şey karın doyurmaz,

Çok dikkat edilmeli.



Gıda temiz olmalı,

Temiz gıdalar besler.

Bol suyla yıkanmalı,

Meyveler ve sebzeler.



Kasım KAPLAN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Kasım KAPLAN Şiirleri:

Gecenin Sesi?3

Yıldızlar tek tek kaybolur

Ufka dalar bakışlar

O ince çizgiyi hayatı sanır insan

Dört yanı taşla çevrili

Eski bir mabettir orası

Ve yavaş yavaş

Suya vurur asalet

Dicle görünür gözünde

Yakamoza benzer biraz

Yollar seçilmeye başlar

Yavaş yavaş

Ha bir de karnınızın

Çalan sesi vardır çelikten

Ve artık yorulmuşsunuzdur

Bu uzun gecenin ardından

Ve bir taşın üstünde

İki dost arasında

Eskimiş parkelere sarılıp

Karşıdan gelen silah seslerine inat

Ve de horultulara

Sarılıp uyumak kalır paçavralara

Ve gün bitmiştir

Yeni başladı diyenlere inat

Kalemin yazdığı yer görünür

Ve büyüsü bozulur.

Kasım KAPLAN

Nerdesin Anneciğim?

Anneciğim , başucumda sesini,

Duyuyorum, anneciğim nerdesin?

Yıllardır gül kokan o nefesini,

Özlüyorum, anneciğim nerdesin?



Çoktan duymaz oldum şefkatli bir ses,

Acıktım, açlıktan kokuyor nefes,

Gittikçe itiyor arkadan herkes,

Düşüyorum, anneciğim nerdesin?



Geceler çok uzun varmaz sabaha,

Gerdiler gövdemi beton çarmıha,

Her geçen günümde birazcık daha,

Soluyorum, anneciğim nerdesin?



Bitmiyor geceler atmaz şafaklar,

Altımda döşeğim kuru yapraklar,

Geceler çok ayaz, soğu topraklar,

Üşüyorum, anneciğim nerdesin?



Yaramaz hallerde uyardığını,

Sevip okşayarak ısırdığını,

Her yatışta beni hep sardığını,

Düşlüyorum, anneciğim nerdesin?



Gitmez hayalimden evimiz bizim,

Sokak bir canavar, bense güçsüzüm,

Takatim kalmadı, çok çaresizim,

Ölüyorum, anneciğim nerdesin?

Kasım KAPLAN

Öğretmenim Ben

Kendini vatana adamış olan,

Geleceği yazan eğitmenim ben.

En güzel sevgiyi okulda bulan,

Canlara can katan öğretmenim ben.



İşim eğitimdir can pahasına,

Hiç bakmam az yada çok parasına,

Dermanı olurum her yarasına,

Dilsize derdini söyletenim ben.



Hem anayım hem baba tüm çocuklara,

Cevap bulmalıyım tüm sorulara,

Beşikten mezara tüm insanlara,

Doğruyu,yanlışı öğretenim ben.



Ebeyim,hemşireyim köyde doktorum,

Bazen bir yönetmen ,bazen aktörüm,

Hazine arayan bir detektörüm,

Sevgiyi,şefkati gösterenim ben



İlim mürşidimdir, ahlak irfanım,

Bu vatan uğruna fedadır canım.

Çileyi işleyip,dert dokuyanım,

Öğretmek aşkına inleyenim ben.



Cehalet düşmanım,dostum ilimdir,

Beynim sermayemdir,silah dilimdir,

Kalemim kitabım tek sevgilimdir,

İlimden başka yol bilmeyenim ben.



Örnek bir insanım tüm çocuklara,

Çiçek koymalıyım tüm kucaklara,

İyi yada kötü, olacaklara,

Kendimde bir hisse arayanım ben.



Eğer bu vasıflar yok ise bende,

Çok eksik var demek eğitimimde

Kimse bana bir şey söylemese de,

Kendime ‘çok yazık’ dedirtenim ben.

Kasım KAPLAN

Kahvaltı Şiiri