Kalemim
Kalemim ki
benim en güçlü silahım
Sırdaşım, en sağlam kulem
Ve bildiğim tek dostum.
Kalemim ki
Her sayfaya beni kazıyan
Kara kaderimin beyaz sayfaya tecellisi
Beni anlatan, beni anlayan…
Kalemim ki
Düşlerimin,
umutlarımın ete kemiğe bürünmüş hali.
Vefasız sevgiliye vefa borcum,
Yokluğumda beni temsil eden tek varlığım.
Kalemim ki
Benim yârim, tek sevdiğim
Fikrimi zikreden, zikrimi fikirleştiren
Aldatmadığım, aldatmayacak olan
Ve Kalemim
İç dünyamın dış dünyada tek karşılığı
Varlığımda benimle olan
Yokluğumda ben olacak olan…
Bana dair, bana ait
her şey…
Ufuk Közleme
Ufuk KÖZLEME Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aşk/ı Kül Oldu Deyip Hafife Alma.
Aşk/ı Kül Oldu Deyip Hafife Alma.
Aşkı kül oldu deyip hafife alma.
Her külün içinde kor ateş vardır.
Her yara zamanla kapanır amma
Kapanan yarada yar izi vardır...
Taş olsan da şekil verir birisi
Dağ da olsan yol vurur berikisi
Hepimizin vardır gönül ağrısı
Cümle dostun vefasız yâri vardır.
Hor görüp de aşkı yabana atma
Seviyorsan mutlu olurum sanma
Acılar zamanla azalır amma
Zamanla dinmeyen acılar vardır.
Söz söyleme sevdayı bilmeyene
Gizli kalsın aşkın, kimseye deme
Kalbin incisini dile düşürme
Ağızlarda kirlenen sevdalar vardır.
Dokunmak değildir, aşkın önsözü
İffettir sevdanın bilinen özü
Hayalde vardır hep cânanın yüzü
Cânan hayalini sevenler vardır.
Demir olsan, tavında dövülürsün
Tarla olsan sabana sürülürsün.
Yaşlanırsın büklüm büklüm yürürsün
Bir bakışla çatlayan aynalar vardır.
ufuk közleme
Ufuk KÖZLEME
Ben
Ben
toprağında ızdırap ekili
mevsimi hep kış, yağmuru kar tanesi
ve güneşi yalnızlık olan bir memleketin
sonbaharında dünyaya gelen…
Ben
çamurdan evlere gelecek yükleyen
oyuncağı odun parçası
düşleri gariban, umutları yetim
geleceği parsellenmiş…
Ben
havasında tezek kokusu
kazağında çamur lekesi.
yüzü güneş yanığı
ellerinde çocuksu nasır…
Ben
dünyası köyü büyüklüğünde
hayalleri saf,
yüreği kocaman
ve gönlünde yar yarası
buğday saçlı Anadolu çocuğu…
Ufuk Közleme
Ufuk KÖZLEME
Yetim Ne Demek Baba ?
Görmediğim bir adamın kızıyım ben
henüz baba diyemediğim,
koşarak boynuna sarılamadığım,
resmini öpüp ağladığım, rüyama giren,
rüyalarımı bölen bir adamın kızı...
Yeni yetme öpücükler konduramadım
yanağına...
Ve sarılamadım boynuna "babam" diyerek.
Kızım deyişini hiç duyamadım mesela
bakamadım gözlerine...
Bir bayram sabahı öpemedim ellerinden
ve bayram harçlığımı alamadım senden
sen mezarında uyurken
ben yatağımda
baba hayalleri kurdum.
Yetimmişim,
yetim kalmışım...
henüz hayatı anlamadan bunu anladım.
Hem şimdi yetim diyorlar bana
tek yetimde değilmişim
annem söylüyor.
Anneler, babalar ölünce
baba da olmak zorundalar
annem gibi.
Babalar neden ölüyor ki baba?
Anneler niçin baba olmak zorunda bırakılıyor?
Anneler niçin baba olmak zorunda kalıyor?
Baba!
Baba!
Neden bıraktın beni
neden sensiz koydun
Şimdi kime seslenmeliyim
"babam" diyerek?
Baba ben yetim miyim
ben sensiz miyim yani baba?
Adım niçin Aybike
neden 'Aybike olsun ismi' dedin
ve şimdi neden yetim diyorlar?
Neden babalar ölüyor baba
Anneden baba olur mu ki?
Biz çocuklar neden yetim kalıyoruz?
Yetim ne demek baba,
yetim ne demek ?
Ufuk Közleme
Ufuk KÖZLEME
