Kalıbına Bakan Adam Sanır
Nerede yetiştin sen böyle be dayı
Ormandan mı kaçtın ne ayı oğlu ayı?
Sandım ki o yaratmış bu dünyayı
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.
Emmi diyecektim varmadı dilim
Evde ne hasır var nede bir kilim
Yan gelip yatarmış yedi iklim
Kalıbına bakan da bir adam sanır.
Meteliğe sıkıyor her dem kör kurşunu
Fiyakası o biçim beğenirler duruşunu
Mekanı yok veremez heç borcunu
Kalıbına bakan da bir adam sanır.
Dedim ki sen ne iş yaparsın be adam?
Dedi ki vatan millet benim davam!
Kokar nefesi belli ki yediği kuru soğan;
Kalıbına bakıp da adam sanmıştım.
Devlet verir o yan gelip yatarmış
Fırsatını bulsa anasını da satarmış
Katırlarla bir arada handa yatarmış
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.
Kendisi bir kapıda karı bir kapıda
İkisinin de kafası aynı düzen yapıda
Çoluk çocuk dersen dilenci sokakta
Kalıbına bakan da bir adam sanır.
Sorsan Kemalist Türk milliyetçisi
Çok okumuş sanırsın tarih bilimcisi
Dinleyip anladım ki mason elçisi
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.
Kul Okyay der ki! Edebi yok bunların
Yatacak yeri de yok cana kıyanların
Hele kul hakkını çalıp çırpanların
......
Hanifi OKYAY 11.08.2018 / 21:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sırra Doğru Gidiyorum
Alıp başım diyar-diyar;
Şu alem de geziyorum.
Kapıldım aşkın seline;
Dere boyu gidiyorum.
Dolu vurdu dallarıma!
Gazel düştü bağlarıma:
Çığ düşerken yıllarıma;
Düşe kalka gidiyorum.
Sanırsın ki rüyadayım!
Hangi derdime yanayım.
Anladım ki ben fazlayım;
Bu diyardan gidiyorum.
Sayamadım bu kaçıncı!
Kim dostdur kim yabancı.
Ben yolcuyum dünya hancı;
Aha geldim gidiyorum.
Kul okyayım acı gerçek!
O gün gelince bilinecek.
Yaşayan herkes ölecek;
Sırra doğru gidiyorum.
Hanifi OKYAY 17.07.2018 / 14:40
Hanifi OKYAY
Bir Teselli Ver
Kıyametler kopuyor yaralı kalbimde!
Senin içindir bu akan gözyaşlarım.
Çoktandır ben bende değilim inan,
Bir teselli ver bir tebessüm et
Kırılan gururuma.
Hayal dahi etmezdim bu günlerin geleceğini;
Keşke diyorum duymasalardı kulaklarım!
Ah bir bilebilsem nerede yanlış yaptığımı:
Toz-duman her yer göz gözü görmüyor,
Bir teselli ver bir ışık tut kararan dünyama.
Aylar yıllar geçti ben hep hüzün doluyum,
ne yapsam ne etsem de gülmedi gülmüyor yüzüm.
Ne kadar zormuş Allah’ım böyle bir acıyı yaşamak!
Ne gündüzüm belli ne de gecem sen yoksun diye;
Bir teselli ver bir yol göster
şu yarattığın mecnuna.
Sen biliyorsun seni ne kadar çok sevdiğimi!
Gün gelecek sen de tadacaksın bu acının nasıl olduğunu.
Gözünden bir damla yaş düşse ben kahrolurum.
Sen de sevdin diye ben seni değil,
Bir kıvılcım olur da ben kendimi yakarım.
Bir teselli ver bir tebessüm et !
Hanifi OKYAY 05,07,2015 /14:27
Hanifi OKYAY
Senin Olsun
Mevsimler değişir yollar değişir
Huzura çıkmayan yol senin olsun.
Sol yanımda yarem var gayet derin;
Bülbüle yar olmayan gül senin olsun.
Şu ahım bedduam tutar inşallah.
Cevreyleme gayri bana illallah.
Adını ansalar demem maşallah;
Ben küle döndüm, kor senin olsun.
Saçların ağarsın,belin bükülsün.
Gözlerinden kanlı yaşlar dökülsün.
İpliğin pazara çıksın, soyun çürüsün;
Yolcusu olmayan yol senin olsun.
Fani dünyada güneş batarken
Eller sevdiğine sarılıp yatarken
Sefil okyay damla damla erirken;
Sardığın yılan,yareni cıyan olsun.
Hanifi OKYAY 27.07.2019 / 15:30
Hanifi OKYAY
