Sırra Doğru Gidiyorum
Alıp başım diyar-diyar;
Şu alem de geziyorum.
Kapıldım aşkın seline;
Dere boyu gidiyorum.
Dolu vurdu dallarıma!
Gazel düştü bağlarıma:
Çığ düşerken yıllarıma;
Düşe kalka gidiyorum.
Sanırsın ki rüyadayım!
Hangi derdime yanayım.
Anladım ki ben fazlayım;
Bu diyardan gidiyorum.
Sayamadım bu kaçıncı!
Kim dostdur kim yabancı.
Ben yolcuyum dünya hancı;
Aha geldim gidiyorum.
Kul okyayım acı gerçek!
O gün gelince bilinecek.
Yaşayan herkes ölecek;
Sırra doğru gidiyorum.
Hanifi OKYAY 17.07.2018 / 14:40
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Lazım Değilsin
Sözlerin içimi kor olup dağlıyor
Bundan gayri bana lazım değilsin.
Har düşürdüğün gönül bağıma
Yağmur olsan yağma lazım değilsin.
***İnsanlar içine çıkma dilersen
***Kendini bu kadar sıkma istersen
***Allahından bul her ne edersen
***Anma beni bana lazım değilsin.
Seviyorum diyen kazsın kuyunu
Terk edesin mekanını yurdunu
Başkasıyla oyna gönül oyunu
Naz eyleme bana lazım değilsin.
***Sildim adını gönül defterimden
***Ayrı darbe yedim her bir harfinden
***Serin olsan bile yaz melteminden
***Esme gayri bana lazım değilsin.
Pişmanlık içini kavurup yaksa da
Gözünün yaşı çağlayıp aksa da
Girdiğin yollar hep bana çıksa da
Gelme sakın bana lazım değilsin.
***Kul Okyay etmişken seni baş tacı
***Tükendi kalmadı sana inancı
***Sen olsan bile derdimin ilacı
***İçmem gayri bana lazım değilsin.
Hanifi OKYAY 18.05.2010 / 13:00
Hanifi OKYAY
Ya Dost Yavaş Yavaş
Gördüm ki değişmiş, toprağın çehresi!
Şafaktan kesilmiş, bülbülün sesi.
Benim köyüm değil, burası neresi?
Çekilmiş el ayak, dost yavaş-yavaş.
***Zoruma gider, böyle yaşamak:
***Bende ki kadere, şu şansa bak!
***Gönülden düşmüş, gözden ırak;
***Yakıyor tenimi, kor yavaş-yavaş.
Hasretinden gönül, deli divane:
Yıkılmış evleri, hepsi bir virane.
Ölüm insan için, yoluk da bahane;
Çekilmiş el ayak, dost yavaş-yavaş.
***Evliya,embiya, çözüm bulamamış:
***Sığınacak bir dam, bir ev kalmamış.
***Bu diyarda sanki hiç yaşanmamış;
***Kapatmış mezarları, ot yavaş-yavaş.
Ne gelen var, ne de giden yolundan!
Yıkılmış çeşmeler, için yok suyundan.
İnsan vaz geçer mi, böyle yurdundan?
Kurumuş ağaçlar, dost yavaş-yavaş.
***Kul Okyay'ım, tutmaz oldu dizlerim!
***Ağlayı-ağlayı bir nefes, arar gözlerim:
***Kimsenin gücüne, gitmesin sözlerim;
***Bu diyar bize olmuş, el yavaş-yavaş.
Hanifi OKYAY 10.08.2020 / 11:30
Hanifi OKYAY
Azap Gülü
Gönül ne gezersin, sessiz dağlarda;
Acı poyraz gibisin, esip gezersin!
Kimi layık gördün oy of ömür tahtına;
Bir zalım ardından, koşup gidersin?
Felek tuzak kurar, kader yoluna!
Ağyar dersin el olur, gider zoruna.
Kerem gibi yanma oy of aslı uğruna;
Kül olur yeller de, tozar gidersin!
Azap gülü gibisin, gurbet eller de:
Baykuş gibi kalma, viran hane de.
Beyhude gezme oy of ıssız çöllerde;
Bir gün bir yerde çürür gidersin!
Engine de deli- deli gonüm engine!
Gel gidelim, dost eline yurduna.
Ağyar ferman yazar oy of cana kastine;
Kadere talihe, küser gidersin.
Hanifi OKYAY 18.11.2021 / 11:00
Hanifi OKYAY
