ANNEMDİR BENİ KOKLAYAN
OKŞAYIP BAĞRINA BASAN
DOKUZ AY BENİ KARNINDA TAŞIYAN
ANNEMDİR BENİM ANNEM
TÜM ANNELER MELEKTİR
DİKKAT EDİN KIYMETİNİ BİLİN
ÖLÜNCE ANLARSINIZ ANNENİZİ
AMA SAKIN İŞ İŞTEN GEÇMESİN
İsimsiz
Kar
Ayağının altında çatırdıyor,
Gıcır gıcır gıcırdıyor,
Bastıkça ayağının altında,
Baktıkça gözlerin kamaşıyor,
Altında yatan toprak ağzını açmış,
Kabar kabar kabarmış yer yer,
Beyaz gelinliğini giymiş bir pelüt,
Nazlı nazlı salınmakta,
Dalına konmuş ala karga,
Ama bu pala bıyıklı karga,
Yağan karın altında dalda,
Ben onu seyrediyorum o kimi,neyi,
Nereye bakıyor, ne düşünüyor,
Ben onu izlerken yarı endişeli yarı mutlu,
O ne düşünüyor acep dili olsa söylese,
Sohbet etse anlatsa gördüklerini,
Üşümezmi acep nasıl ısınır,
Yağan karın altında niye durur dalda,
Sıcak bir evi, ailesi yokmudur yolunu gözleyen,
Karlar altında toprak uyumakta,doğa bahara hazırlanmakta.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer İsimsiz Şiirleri:
Ayrıldı yolumuz ulaşamadık
Senden ayrılmayı ben mi istedim
Ne hayaller kurup neyle yaşadık
Senden ayrılmayı ben mi istedim
Gel dedin sen çıktı engeller
Kaderimiz değil bozuldu dengeler
Aşkımızı kıskanırdı nine dedeler
Senden ayrılmayı ben mi istedim
Yemin olsun ki seni çok sevdim
Senin için ölüme geldim
Ferhat gibi dağları deldim
Mecnun olmayı ben mi istedim
Derdimi yazdım okuyabilsen
Ne haldeyim ah bile bilsen
Aklımda fikrimde hayalimde sen
Sensiz yaşamayı ben mi istedim
Belki evlendin çocuğun oldu
Bunu yazarken gözlerim doldu
Ayrılmak bence yıkılmak oldu
Bizi yıkmayı ben mi istedim
Aşkımız kim bilir mahşere kaldı
Gözlerim biranda maziye daldı
Kahbe felek benden seni aldı
Feleğe vermeyi ben mi istedim...
Kederli Şair Mehmet 23
İsimsiz
Aydınlık çok uzaktaydı.
Ciğerime dokunuyordu sevda.
Asılarak ölsem kafi.
Sigara gibi yanarak can çekişiyordum...
Yıldızlara emanet olmuş hayatlar,
Gökyüzünde nereye gitsem başucumdan geliyordu.
Dokunulmayacak kadar uzak,içimde akan kan kadar yakın.
Biri duvarları yıktı,
Rüzgarlar aramıza serildi.
Biri suyumuzu döktü.
Biri hiç yoktan kanaryamızı yaraladı.
Her sabah içimizde uçan...
Kuşlar konar ellerine bir kış günü,
Kar yağar üşürsün.
Buz tutar yerleri,yürümekte zorlanırsın,
Sevgin bende tükenir,sevmekten çekilirsin...
Titrersen beni hatırla,sıcaklığımızı.
Bak yine özlüyorum seni
Eski bir liman sahnesinde hatırlıyorum seni,
Tir tir titrediğimiz açık havaları.
Kimsin sen nesin sen benim herşeyimsin.
Aklımda tek bir düşünce,
Bir kaç dakikayı avuçlarıma alıp kaldırmalımıydı gönlümün raflarına.
Yoksa silmeli miydi...
Sen benim kokumu severdin...
Ben ise kokuma bulaşan dudaklarını.
Çocuk olamayacak kadar büyüktüm,
Ama kadın olamayacak kadarda küçüktü ellerim.
Ben daha iyisi senin olayım dedim...
Böylesi daha makbuldur.
Kimsin sen nesin sen benim herşeyimsin.
Sonra kokun geliyor burnuma,
Kış ortasında yaz oluyorum.Denizlerimde martılar dolaşıyor,
Gittiğini hatırlıyorum.
Titriyor yanaklarım yapraklar dökülüyor.
Yokluğun anlaşılmaz,
Serçeler konmaz avuçlarıma,bir gündüz serinliğinde
Ötmezler penceremde derin deniz mavisi eşliğinde gitmeli buralardan.
Sen benim herşeyimsin,
Eminönünden kadıköy iskelesi seni bir deniz maviliğinde seviyorum.
Yakamozun denizde bıraktığı gece manzarasıyla seviyorum,
Kuşlar göç ederken seviyorum seni,tüm benliğimi kalbine götürüyorum.
Kimbilir nasıl güzel gözükürsün,
Bir gece uykundan uyandırsam seni,
Koynuma alıp koklasam,
Göğsüme alıp uyutsam...Kimbilir nasıl güzel gözükürsün...
Kimbilir nasıl güzel gözükürsün elinde çatal ile yemeğimi yerken.
Yaşayacak yıllarımız olmalı seninle,
Öleceksek koynumda ölelim,
Aynı manzaraya baksın öyle gömsünler.
Benimle meydan oku her çaresizliğe,
Beraber uyanalım yeter hüzünlü sabahlara.
Geceleri hiç uyumadan sabahlasakta olur.
Kimsin sen nesin sen benim herşeyimsin.
Gönlüne kuş olsam,
Gözlerinden ellerine göç etsem her kış.
Gözlerin ile gönlümü beslesem,
Gözlerinin baktığı yerlerde uçup omzuna konsam...
Kimsin sen nesin sen benim herşeyimsin.
İsimsiz