Karalar bağladım a dostlar.
Yarime kavuşamadım
Yaralar bağladım a dostlar.
Sevdiğimi göremedim.
Arada karlı dağlar var.
Uzun uzun, çok yollar var.
Nidem gardaş, hasretlik var.
Uzakta aşkın, yası var.
Köyden köye, uzak yollar.
Hasretlik hep, bizi kollar.
Issız kaldı, benim kollar.
Susuz kaldı, tek bu çöller.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir bahar rüzgarıydın, geldin ve geçtin.
Kanatacak insanlardan, beni seçtin.
Kaderim yaşatacakmış, bunu bana.
Yalancı sevdayla, beni, yıktın geçtin.
Saçlarına papatyadan, taç yapmıştım.
İnanmıştım sevgine, hatta tapmıştım.
Kimselerin yerine, koymazken seni.
Sahte gülüşlerine, hep aldanmıştım.
Baharımı, kışa döndüren.
Sevmeyerek, beni öldüren.
Acımasız, birisi oldun.
Ne sevindiren, ne güldüren.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Aşka tövbe ettim, bak, kapandı yüreğim.
Kalbim, hiç kimseyi, sevmek istemiyor
Kendi kozamda, yaşanıyor o devinim.
Bu dünyanın, yalancı aşkları, çekilmiyor.
Kimseye, hesap vermeyi, istemiyorum.
Bir tek sen, sevdiceğim, bende ki, hesapsız.
Seni her zaman, şu kalbimde, yaşıyorum.
Bir tek sen, sevdiceğim, sınırsız, zamansız.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bağ oldu, bostan oldu.
İhanetler dosttan oldu.
İnsanlık, burda öldü.
İyiler hep, destan oldu.
Can çıkar, huylar çıkmaz.
Sokaklar, burda çıkmaz.
Bu dertler, bizi yıkmaz.
İyiler hep, destan oldu.
Yalancıya güvenilmez.
Doğruluktan hiç saşılmaz.
Sınırların hiç aşılmaz.
İyiler hep destan oldu.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL