Kayboldum, bu şehrin akşamlarında.
Bir ses, bir nefes arıyorum.
Tutku yok hiç, sevgileri ve aşklarında.
Bir yer, bir adres arıyorum.
Sevilmeye, layık olan yürekler.
Neden, hep böylesine ürkekler?
Bir hasat zamanı, bir bağ bozumu.
Yürekte eziliyor, aşkın üzümü.
Seninle ben, bak, aynı kadehte buluştuk.
Eridik, kıpkırmızı bir sevdanın, sıcağında.
Birbirimize karıştık, yandık ve tutuştuk.
Yok olduk, bittik, aşkın tutkulu kucağında.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Deniz dalgaları köpük.
Yarim vermez bir öpücük.
Ben o yare kurban olam.
Güzel yüzünde gülücük.
Oy dalgalar sıra sıra.
Yarim gelir seke seke.
Yandım gittim oldum çıra.
Kalmaz aşkta tek bir leke.
Deniz açık, mavi mavi.
Yarin gözleri masmavi.
Baktıkça bakasim gelir.
Sanki rengidir semavi.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Zamanı durduruyor bakışların.
Anı yaşamak ta izafidir.
Bir fizik sorusu, aslında bu.
Ancak, aşk denklemine dönüştü seninle.
Varlığın, anlam katıyor ruhuma.
Yokluğun ise kahr-u perişan zamanlar...
Sen, beni ben yaptığın için.
Ben, bedende, ben olamıyorum.
Bir hiçlik kumsalında güneşleniyorum.
O sıcacık gülüşünle.
Ayak izlerini takip ediyorum.
Aşk sahillerinde...
Sen ve ben, mutlu bir masalda.
Ve bu masalda gerçeğe evrilen bir aşk.
Tüm gerçeklerin, yarı gerçek olduğu...
Zamanın kırıldığı an.
İşte o an...
Yokoluşun başlangıcı...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Milletin efendisi.
Anadolu soylusu.
İnsanın efendisi.
İşte Türk Köylüsü.
Nasırlı elleriyle.
Kutsal alın teriyle.
Ödenmez emeğiyle
Asil Türk Köylüsü.
Acılı anasıyla.
Çilekeş babasıyla.
Çalışkan atasıyla.
Yüce Türk Köylüsü.
Yardımı seveniyle.
Büyüğe saygısıyla.
Süren geleneğiyle.
Örnek Türk köylüsü.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL