Kaybolurum
KAYBOLURUM
Yaralı yüreğimde
Açan gelincik
Tarlaları
Tılsımlı durur
Rüzgarlarla dertleşir
Güneşle konuşur
Uçsuz bucaksız
Ormanların
Başı mamur
Kayaların
Geçit vermeyen
Irmakların
Akan sesinde
Yalnızlığım
Çilekeş bedenimde
Omuzlarıma vurulmuş
Ağır yükün
Taşıyamıyacağımı
Bilsemde
Sürüklenir giderim
Bir bilinmeze
Vakit akşam olur
Kör karanlıklar
Sızlatır içimi
Kendimi salarım
Ovaların sesizliğine
Koyunların çıngırak
Sesini duyarım
Çobanların türkü
Nağmelerini dinlerken
Süzülerek avunurum
Geceyi yırtan
Uğursuz baykuşların
Her defa ötüşünde
Ürperir
Korkuyla karışık
Kaybolurum
Kolay geçmek bilmez
Saatler dakikalar
Ay ışığında
Parlayan yıldızlarla
Sesizce konuşurum
Karabasanlar sarar etrafımı
Bedenim ruhumdan
Ayrılır
Bu işkence nöbetinde
Sabahı zor bulurum
Gün ışığı ile
Aydınlanırım
Bulutlarla hüzünlenir
Kaybolurum
Nafiz YILMAZ
Nafiz YILMAZ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ömrüm Kara Kış'a Tutuldu
ÖMRÜM KARA KIŞ'A TUTULDU
Soğukmu öldürür insanı
Kara kışlar geldi geçti sayamadım
Saysamda ne farkederki;
Hüzün efkar yan yana
Ömrüm karakış'a tutuldu
Kulluğum yaradana bahane
Sevgi saygı dinlemez kış
Gönül kafeste çırpınan kuş
Feryadı figanı anlamsız
Tariflerle mümkün olmayan
Sabır cenderesinde
Bin parçalansamda hoş
Ömrüm kara kış'a tutuldu
Bahar gelse yaz gelse farketmez
Güz gelsede bitmez bu çile
Yerin yedi kat dibi
Yedi kat gökyüzü âla arşa
Çıksada tahammülsüzüm
İnsede yine sessizim
Şu manasız hayatta
Sersefil çaresizim
Ömrüm kara kış'a tutuldu
Bir sokak kedisi gibi titresemde
Yada ıssız bir yerde kara çalı
Yine gam yine keder
Bitmez yüreğimin isyanı
Nafiz YILMAZ
Nafiz YILMAZ
Diyetini Ödettiler
DİYETİNİ ÖDETTİLER
Sefaletin diz boyu yaşandığı zamandayız
İyiliklerin yok edilip kötülüklere yer açıldığı
Sözün kıl kadar değerinin olmadığı
Küfrün sevap doğruluğun mubah sayıldığı
Başımızda dönen türlü belalar
Yaşam boyu çekilen kahır işkenceleri
Yok ki; eşim dostum can yoldaşım seninle düşmanlığım
Bir alıp veremediğim nedir bu hiddet tavırları
Nedir, aramıza sokulan kardeşlik kavgaları
Diyetini ödettiler, hesabımızı bir kuruşa kestiler
İnsan varlığı gözüyle görmeden umursamazcasına
Şöyle bir hatırlıyorum da, bundan yirmi yıl öncesinde
Bir dilim ekmeği paylaşmak bir yudum suyu beraber içmek varken
Zalimlerin katmerlice türediği cellâtların çoğalarak baş kestiği
Daha düne kadar esamisi okunmayan varlığı bile hissedilmeyen
Haydutlar eşkıyalar kan kusasıcalar
Ömrü harap olasıcalar sürüneniceler kodoşlar sarmış dört bir yanı
Diyetini ödettiler, çaresizliğimizin emeğimizin
Arın teri döktüğümüz göz nuru ile işlediğimiz
Gece gündüz çalışarak bir yavan kuru aş'a muhtaç
Perişan ser sefil bir köşeye itilmiş
Yoksulluğun duygularla karışan gözyaşı damlalarında
Diyetini ödettiler, haklarımızı gasp ettiler çalarak yok sayarak
Onlar, zevkle sefayla saltanatla utanmadan gezerlerken
Lüks gazinolarda galeryalarda tatil köylerinde
Onlar, fakir halk'a belini büken taşınmaz yükün bedelini ödettiler
Nafiz YILMAZ
Nafiz YILMAZ
Öksüz Kaldık Atam
ÖKSÜZ KALDIK ATAM
Dağlar taşlar bile suskun
Topraklar kara yas içinde
Ülke bir baştan bir başa ağlıyor
Millet perişan ahu figan içinde
XXX
Altın saçların mavi gözlerin
Kapanmış bir daha bakmazcasına
Irmaklar suskun kalmış başı boş
Direniyor sesiz duruyor akmazcasına
XXX
Ölüm yakışmaz o heybetli bedenine
Çanakkalede sakaryada dumlupınarda
Destanlar yaratın arşa çıkacak unutulmayacak
Bayraklar diktirdiğin kale burçlarında
XXX
Seni arar mehmedin ayşen kara fatman
Yokluğuna alışamaz saklamazlar isyanını
Bir ulus seninle aradı seninle buldu
Yitirdiği kaybolduğu heycanını
XXX
Sisli puslu bir on kasım sabahı
Dokuz'u beş geçe içimiz haykırır
Tarih yazıldığı gibidir tekkerrür etmez
ATAM seninle yazıldı seninle kalır
XXX
Bir gemi yanaşır dolmabahçe rıhtımına
Ağaçlar eğilip boynunu bükmüş
Şanlı bir komutana saygıdır bu
Bütün dünya önünde diz çökmüş
XXX
Şehitler yatıyor koyun koyuna isimsiz kahramanlar
Toprak uğurunda göz kıpmadan ölmekse vatan
Bırakıp gittin çok çok erken ansızın bizleri
Yokluğunda bi çareyiz ÖKSÜZ KALDIK ATAM
Nafiz YILMAZ
Nafiz YILMAZ
