Yürüyorum bir sokakta
Lambası olmayan
Oturmuşum bir ağacın altında
Yaprağı olmayan
Yürüyorum bir yolda
Kaldırımı olmayan
Neye yarar bu hayat sen olmadan
İsimsiz
İsimsiz
Keşge Seni Hiç Tanımasaydım
Bir keman sesi ile sızısı başlar kırgın ruhumun
Ve bir kemancıdan farksızdır boyun büküşüm
Nedense bu akşam da yalnızlığıma sitemlerim
Yalnız bırakana değil, yalnızlığıma tüm sövgülerim
Vuslata dair çiçekler açsa da bazen yüzümde
Vuslat nerede ve ne zaman bilinmezliğinde
Vuslatı geçtim, ne olurdu sanki şu akşam karanlığı
Üstüne binmeseydi, kimsesiz omuzlarımın
Ve ne olurdu geceler bu kadar üstüme gelmeseydi
Gündüzlerin ışıltısı
Biraz da benim akşamlarıma yansısaydı
Yılların kanattığı, gün ışığı görmemiş yaralarım,
Ne olur biraz kabuk bağlasaydı
Biraz dinseydi, sensizliğin bıçakladığı
Kimsesiz kalmış duygularım
Ah sevgilim, sen benim, mahcup yüzümü sakladığım
Sırlı aynamın, sırrına sığacak kadın mıydın
Sevdam vardı benim, öznesi sen olan
Ama, duvarların ardına sakladığım
Sıcak merhabaların ve tatlı gülüşlerin,
Ya, gidebilseydi gözümün önünden, ya da ben duymasaydım,
O, en güzel sesleri, kendi gaibimden
Belki o zaman alışmak, alışmak, daha kolay olurdu
Ya, şu içimin en derinliklerinde,
Bu kadar yer tutmasaydın
Ya, üzerime bu kadar dar gelmeseydi intiharlarım
Ya da, keşke seni hiç tanımasaydım!..
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer İsimsiz Şiirleri:
Dışarda yağmur var...
Tam da bu gece döndüm şiire
Hatırlattı bana mazide bıraktığım sayfaları, daldım öylece...
Bir sayfada daha buluşmak hislerimle
Bir sayfada daha geçmişin izlerinde
Yağmurun çiseleyişleri hafızama işlercesine
Keşke diyorum kendimce, keşke hiç yaşanmasaydı onca sene
Belki acıtmazdı içimde o sancı sinsice
Biliyorum korkular hep ensemde hangi yana koşsam durduramıyorum gizlice
İçimde sönük bir ateş yel vurdukça alevlenen
Bilmem kaç kez sürecek ,
Kaç kez daha böyle içerli şiirler
Kaç kez daha dizilecek gönül aynama o katil hisler
Sus diyorum kendimce içimde O içimdeki benliğe
Bir el var uzaktan gel dercesine
Biliyorum gitsem dönmeyeceğim bir daha kendime...
İsimsiz
Derin bir ok gibi vuruyor
Sensizliği hep soruyor
Nerdesin sanki bu kalbim kuruyor
Ruhumu zehirli bir sarmaşık gibi sarıyor
Sessizlik acı bir dokunuş
Umudum yalnızlığımdan uyanış
Kimsesizlik gibi bu acı haykırış
Durmaz sensiz bu içindeki ağlayış
Uyanmalıyım bu sevginin sesine
Alışmalıyım bu senin nefesine
Aşmalı ruhum gelmeli senin sevgine
Anonim
İsimsiz