Keşge Seni Hiç Tanımasaydım
Bir keman sesi ile sızısı başlar kırgın ruhumun
Ve bir kemancıdan farksızdır boyun büküşüm
Nedense bu akşam da yalnızlığıma sitemlerim
Yalnız bırakana değil, yalnızlığıma tüm sövgülerim
Vuslata dair çiçekler açsa da bazen yüzümde
Vuslat nerede ve ne zaman bilinmezliğinde
Vuslatı geçtim, ne olurdu sanki şu akşam karanlığı
Üstüne binmeseydi, kimsesiz omuzlarımın
Ve ne olurdu geceler bu kadar üstüme gelmeseydi
Gündüzlerin ışıltısı
Biraz da benim akşamlarıma yansısaydı
Yılların kanattığı, gün ışığı görmemiş yaralarım,
Ne olur biraz kabuk bağlasaydı
Biraz dinseydi, sensizliğin bıçakladığı
Kimsesiz kalmış duygularım
Ah sevgilim, sen benim, mahcup yüzümü sakladığım
Sırlı aynamın, sırrına sığacak kadın mıydın
Sevdam vardı benim, öznesi sen olan
Ama, duvarların ardına sakladığım
Sıcak merhabaların ve tatlı gülüşlerin,
Ya, gidebilseydi gözümün önünden, ya da ben duymasaydım,
O, en güzel sesleri, kendi gaibimden
Belki o zaman alışmak, alışmak, daha kolay olurdu
Ya, şu içimin en derinliklerinde,
Bu kadar yer tutmasaydın
Ya, üzerime bu kadar dar gelmeseydi intiharlarım
Ya da, keşke seni hiç tanımasaydım!..
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gīt Artık Benden
Kalbimi ellerinde tutan
Her kelimesi canımı yakan
Gözleriyle donduran
Gülüşüyle eriten
Varlıgında kelebekleri çağırtan
Vucudumu sımsıkı saran
Elimi kolumu baglayan
Gidişini izlettiren
Kendisini bana özlettiren
Aklıma her gelişinde ruhumu boğan
Aklımdan gitmeyişiyle uykularımı kaçıran
Hiç bir zaman benim olmayacağından
kafayı sıyırttıran
Ansızın gelişiyle dünyamı sarsıtan.
Bir kelimesiyle öldüren
Bir kelimesiyle dirilten
Bir kere girdimi aklıma sokak sokak dolaştıran
Bir anda yolumaa cıkan
Bir anda gücümü yitirten
Her gun yeniden baslatan
Dünyamı dar eden
Beni bana düşman eden
Düşüncelerimi katleden
Benliğimi kaybettiren.
Her düşündüğümde başımı öne eğdiren
Utanç veren,yüzümü kızartan
Beni bana küstüren
Kendimden nefret ettiren
Herkesten uzaklaştıran
Arkasından dolandıran
Duvarlarımı bana kırdıran
Silahımı bıraktıran
Gururumu ayklar altına aldıran sen
Git artık benden.
İsimsiz
Yaralı Kalp
Terketme dediler bana
Bulunduğun kapıdan çıkıp
Etrafı çevreleyen tepeleri aşıp
Sılada göz yaşlı yar koma
Şu yaralı kalbim için.
Bir kuşun kanatları altında
Sığınmış bir yavru gibi
Sıcaklığını duymak
Bir özlemdi hep
Şu yaralı kalbim için.
Dünyanın hekimlerini getirdiler
Merhem sürdüler
Binbir çiçekten elde edilmiş
Yine de çare olmadı
Şu yaralı kalbim için.
Bilirim sen de dermak olmak istersin
Aklından geçenleri de bilirim
Yine de gururuna yenik düşersin
Ne olur bir kez gülümse
Şu yaralı kalbim için.
Kolay kolay verilmiyor son nefesler
Bir tahtanın üzerine konulduğunda
Bir fidan gibi toprağa gömüldüğünde
Bir tas su dökmeyecek misin
Şu yaralı gönlüm için.
İsimsiz
Son Dem
GECENİN KARANLIĞINDA YÜRÜYORUM
SOĞUK TAŞ KALDIRIMLARDA
HAFİF BİR MELTEM RÜZGARI ESİYORDU
YÜREĞİMİ ISITAN BİR SEVDA RÜZGARIYDI.
NEREDEN GELİYORDU BU YÜREĞİMİ ISITAN BU ESİNTİ
SOĞUK OLAN GECEMİ ISITIYORDU
GECE SENİ ANLATIYOR YÜREĞİME
SERENAT YAPIYORDU AY VE YILDIZLAR
BU SEVDASIZ RUHLARA SEVDAMIZIN TÜRKÜSÜNÜ SÖYLÜYORDU.
GECENİN SONUNDA SON DEMDEYİM
SON LİMANDAYIM SON GEMİDEYİM
YA GEL ARTIK YADA AL BU KALBİ
BU ÇİLELİ HAYATA ELVEDA DİYORUM
SON GEMİYE BİNDİM
YELKENLER FORA KAPTAN ..
İsimsiz
