Kumar
Bırakmalı günahta inadı,
Helal lokmadadır nimetin tadı,
Aslı çirkin olanı,
Değiştiremez onun adı.
İster piyango desinler,
İster loto, ister ganyan,
Hepsi kumardır,
Bilsin bunu oynayan!
Nasıl oynar Müslüman kumar?
Haram lokmadan ne umar?
Yarın Hakk’ın huzurunda,
Nasıl O’ndan rahmet umar?
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Nakşettim Dizeleri
Kırık kalbimde,
Bin şiir yeşerdi.
Rabbim bir zerre muhabbetin,
Ebeden yeterdi.
Nakşettim dizeleri,
Lütfedilenleri…
Kırılan kalplere,
Hakk diyen gönüllere.
Kalbimle görür oldum,
Gönlümle duyar oldum,
Aşkınla doldum,
Bülbüm oldum Sen diye.
Nakşettim dizeleri,
Lütfedilenleri…
Muvahhid nefislere,
Muttaki nefeslere.
Kalbim geldi dile,
Seslendi âleme.
Deftere kaleme,
Hacet ne diye?
Nakşettim dizeleri,
Lütfedilenleri…
Kırılan kalplere,
Hakk diyen gönüllere.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Çanakkale
Nasıl harp,
Nasıl bir savaştır Çanakkale?
Şu gelen ordulara bakın hele!
Geçmek için Çanakkale’yi,
Son sistem donanmayla
Geliyor düşman askeri,
Yığılmış da yığılmış,
Haçlılar küçücük bir karaya,
En büyük darbeyi
Vurmak için İslâm’a,
Gelmişler bir araya,
Sarf ediyorlar bunun için,
Arsızca bir gayret,
Bu millet şehit olur,
Gazi olur da teslim olmaz,
Anlayamamışlar hayret!
Ne vahşice bir saldırı,
Sanki yitirmişler insanlığı.
Adı medeniyet,
Hakikatı deniyet,
Arıyorlar rezaletten mürekkep
Zillette izzet,
Lisanlar, simalar farklı olsa da
Gayeleri bir, bu elbet!
Sineye değil, tüm bedene dolmuş
Asırlardır biriktirdikleri kinleri,
Mermi olmuş, top olmuş,
Terk ederek gelmişleri inleri,
Güya yıldıracaklar müminleri,
Ufukta şimşekler, yıldırımlar
Birbirini kovalar,
Toplar, bombalar,
Mehmetçiğimin göğsünde patlar.
Nefis, nefis
Nefes, nefes
Çanakkale ölüm saçar,
Lağım lağım,
Adım adım,
Mevt insana kucak açar.
Ölüm haykırıyor yer,
Ve ölüm yağdırıyor gök,
Ey hain, kalleş er!
Ve ey hayasız, necis el!
Kolaysa gel,
İmanı Mehmetçiğimin
Yüreğinden sök!
Yerden ordu,
Denizden donanma,
Ve havadan sayısız uçakla
Kusuyor Haçlı içinde ne varsa,
Yılar mı Mehmetçik?
Kalbindeki imanla,
Koşuyor şehadete,
Bu büyük ihsanla.
İşte bu nesl-i Kur’an,
Biliyor ne demek vatan,
Yerleşmiş yüreğe hakiki iman,
Bedir yeniden sahneleniyor sanki inan.
Baksana nasıl uçar?
Eller, gözler
Kulaklar, ayaklar
Kollar ve başlar
Şahit bu ruha dağlar, taşlar
Hak deyu uçan kuşlar,
Yalnız rükûda eğilen başlar.
Ey hak davanın eri,
Ey Muhammed neferi,
Sen feda ettin kendini,
Ne şerefli kanın var ki,
Bayrağa verdi rengini,
Sen ki göğsünü siper ettin.
Atanı üzmedin,
Vatanı çiğnetmedin,
Ezan dinmez dedin,
Bayrak inmez dedin,
Allah için can verdin,
Gül kokulu Resûl’e erdin,
Bu vatanı bize emanet ettin,
Emanetin emin ellerde bilesin.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Bal Arısı
Bal arısı sesleniyor,
Uzaktan uzağa,
Ey abdal şâir!
Neden anlatmadın bizi,
Yazıklar olsun sana!
Dokuduğum şu peteğe
Bir baksana,
Petekteki şekillere
Dikkat kılsana,
Rabbin Kur’an’da
Düşünmeyi emretti sana.
Madem ehl-i hendesesin
Haydi söyle bana!
Düzgün altıgenden
Daha hikmetli olanı varsa.
Gördün işte, mûcizedir peteğim
Şâirce bunu haykırsana.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
