Gece varır tren.
Bir istasyona.
Yolcular bilmez geldikleri istasyonu.
Daha önce görmedikleri bir şehrin, bir yerindedirler.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Çocuğum olmuyordu.
Kuma oldun benim yerime.
Biraz olsun sularını serptin evimize.
Ağlıyordum oysa susarak ardından.
Sessiz gelenlerin.
Nereden bilebilirdim ki?
Çocuğumun olamayacağını.
Dünyam bildiğim evimde.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gece varır tren.
Bir istasyona.
Yolcular bilmez geldikleri istasyonu.
Daha önce görmedikleri bir şehrin, bir yerindedirler.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Sarılacak bana gülmek.
Sevecek gözlerimi.
Aynanın güle bakarken ki.
Sesi.
Güneşe.
El.
Verecek.
Yağmur kanatlı barış kuşlarım.
Gideceğiz.
Yolda.
Sen ben o.
Yaz günü.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Gökdelenlere
Kalbine kuşlar yapışmış, kırılmış bir hatırasın sen.
İlişkilerden kalan.
Göklü camlardan inen.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN