Kurtulam
Ey benim akılsız başım
Gürz ile ezil
Kurtulam
Hedef olsun iki kaşım
Kurşuna dizil
Kurtulam
Bir sevda döner başımda
Adı zehirdir aşımda
Ey ölüm otuzbeşimde
Alnıma yazıl
Kurtulam
Kader çizgimi bozarım
Vademi doldu yazarım
Neredesin ey mezarım
Şuraya kazıl
Kurtulam
Erdal ERCİN
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yalandır
Birileri sana beni anlatmış
Yalanın yanına bin yalan katmış
Korkarım senin de aklına yatmış
Gerçek dost gerçeği kendi bulandır
Benim için onu bunu demişler
Kendinden uzak tut şunu demişler
Ayrılık bu işin sonu demişler
Bunu diyen bize düşman olandır
Beni benden dinle
Ellere sorma
Beni tutuklama
Zincire vurma
Beni mahkum etme
Sehpayı kurma
Gerçek mahpus yüreğinde kalandır
Aşkı gözlerinde bulduğum gerçek
Saçımı başımı yolduğum gerçek
Delinin birisi olduğum gerçek
Bunun dışındaki her şey yalandır
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Ömrüm
Gönül sultanını bulsaydı bu yaz
Dağları delerdi
Hey benim ömrüm
Aşığın elinde bir mızrap bir saz
Neyzenin elinde ney benim ömrüm
Aklının estiği her yere gider
Şahlanır
Dört yanı toz duman eder
İnatçı bir seyis izini güder
Rüzgârın çocuğu
Tay benim ömrüm
Ne bir arayan var
Ne bir soran var
Ne bir işiten var
Ne bir gören var
Yolları kapalı
Kar var
Boran var
Bir dağın başında köy benim ömrüm
Biner son nefese
Gider son ümit
Harcanır kredi
Tükenir limit
Üç günlük açlığa bir gevrek simit
Yanında bir bardak çay benim ömrüm
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Vazgeçtim
Bir ara bu şehri terk edecektim
Vazgeçtim
Perişan olurum diye
Vazgeçtim
Yeni bir düzen kuramam
Ellerim koynumda kalırım diye
Gözlerin ateşti
Yaktın özümü
Kül olmadım
Duman ettin közümü
Senden başkasına yumdum gözümü
Gönlümün ahını alırım diye
Uğruna yâreni dostu terk ettim
Dönüp de bakmadım
Neler kaybettim
Rüzgârın estiği her yere gittim
Saçından bir kaç tel bulurum diye
Azrail kaç kere kıstırdı beni
Taş oldu bedenim
Çekildi kanı
Direndim
Vermedim bu sefil canı
Belki kollarında ölürüm diye
Erdal ERCİN
