Eğitim Sitesi

MƏn Torpağam Şiiri

MƏn Torpağam

Mən torpağam, məni atəş yandırmaz;

tərkibimdə kömürüm var,

külüm var.

Mən baharam çəmən-çəmən

çiçəyim var, gülüm var.

Mən küləyəm, əsməsəm,

kim bilər ki, mən varam.

Mən buludam, səhraları susuz görüb,

ağlaram.

Mən ürəyəm, döyünməsəm

ölərəm.

Mən insanam,

sadə insan əlinin

yaratdığı nemətlərlə öyünməsəm

ölərəm.

Mən işığam – qaranlığın qənimi,

Mən insanam,

daşıyıram qəlbimdə

dünyaların sevincini, qəmini.

Maraq dolu gözəm mən,

baxmaya bilmərəm.

Qarlı dağdan süzülən çayam mən,

axmaya bilmərəm.

Mən insanam,

vətənim var, elim var.

Ən böyük həqiqəti,

azadlığı, məhəbbəti, nifrəti -

söyləməyə qadir olan

dilim var.

Mən bir qranitəm ki,

hər parçamda duyulur

bərkliyim,

döyüşdə möhkəmliyim,

ülfətdə kövrəkliyim.

Mən insanam, ülfətsiz -

ölərəm.

Məhəbbətsiz, nifrətsiz -

ölərəm.

Mən bulağam,

tapşırıqla axmıram.

Mən həyatam,

həmişə yoldayam:

nəfəsdəyəm, arzudayam,

baxışdayam, ürəkdəyəm, qoldayam.

Mən torpağam, nemətimi, varımı

zəhmət sevən insanlarla bölərəm.

Mən ürəyəm, döyünməsəm

ölərəm.

İsimsiz Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Çocukluk Aşkım

Tüm hayallerim

Geçen yıllarımsın

Bir umutla bekledim

Çocukluk aşkımı



Benimki karşılıksız aşktı

Biliyordum imkansızdı

Benim sana kavuşmam

Çocukluk aşkım



Olsun be gülüm

Mutlu olmanada razıyım

Benimle olmasanda

Çocukluk aşkım



Yıllar geçti sensiz

Senin aşkın bende

Sonsuz bir kuyu oldu

Çocukluk aşkım



Aşkı sensiz tattım ben

Karşılığı olmayan aşkı

Sevdayı kalbime kazıdım

Çocukluk aşkım



Bugün çok mutlu oldum

Aşkı yeniden yaşadım

Oda beni seviyormuş anladım

Ölsemde senin uğruna

Vazgeçmem senden

Çocukluk AŞKIM


İsimsiz

Bana Bu Aşkı Veren Kim

Gece gibi uzun

Işık gibi hızlı

Çarpılıyorum birine

soruyorum kendi kendime

bana bu aşkı veren kim



gözlerine bakıyorum

tutuluyorum resmen

aşk mı acaba bunun adı

eğer aşksa,

bana bu aşkı veren kim


İsimsiz

Garip Kasım

Aylardan Kasım mı arkadaş,

Hüzünlü döküyor yapraklar,

Acıklı yağıyor yağmurlar,

Ve yangını körükleyen rüzgârlar...



Güneş mi hani nerde bizden uzak,

Kar erken yağdı, benim dağlara,

Nerde kar çiçekleri hani!

Dünya bana niye küsersin ki,

Bir gariban nefes alıyorum...



Zorlama atıyor kalbimiz,

İttire kaktıra yol alıyoruz,

Nerde şefkat elleri nerde sevgililer,

Romanlardamı kaldı mutlu sonlar...



Karmakarışık bir acı var bee

Ateşe benzin dökülür mü ki

Gelsin ölüm saati biçilsin kefenim,

Bulutlara gömülsün cesedim...



Vur öyle derinden öyle içten,

Vur ki inlesin dağlar taşlar,

Okunsun minarelerden salalar,

Yasımı tutmasın kasımdan arda kalanlar...

İsimsiz

MƏn Torpağam Şiiri