MƏn Torpağam
Mən torpağam, məni atəş yandırmaz;
tərkibimdə kömürüm var,
külüm var.
Mən baharam çəmən-çəmən
çiçəyim var, gülüm var.
Mən küləyəm, əsməsəm,
kim bilər ki, mən varam.
Mən buludam, səhraları susuz görüb,
ağlaram.
Mən ürəyəm, döyünməsəm
ölərəm.
Mən insanam,
sadə insan əlinin
yaratdığı nemətlərlə öyünməsəm
ölərəm.
Mən işığam – qaranlığın qənimi,
Mən insanam,
daşıyıram qəlbimdə
dünyaların sevincini, qəmini.
Maraq dolu gözəm mən,
baxmaya bilmərəm.
Qarlı dağdan süzülən çayam mən,
axmaya bilmərəm.
Mən insanam,
vətənim var, elim var.
Ən böyük həqiqəti,
azadlığı, məhəbbəti, nifrəti -
söyləməyə qadir olan
dilim var.
Mən bir qranitəm ki,
hər parçamda duyulur
bərkliyim,
döyüşdə möhkəmliyim,
ülfətdə kövrəkliyim.
Mən insanam, ülfətsiz -
ölərəm.
Məhəbbətsiz, nifrətsiz -
ölərəm.
Mən bulağam,
tapşırıqla axmıram.
Mən həyatam,
həmişə yoldayam:
nəfəsdəyəm, arzudayam,
baxışdayam, ürəkdəyəm, qoldayam.
Mən torpağam, nemətimi, varımı
zəhmət sevən insanlarla bölərəm.
Mən ürəyəm, döyünməsəm
ölərəm.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çocukluk Aşkım
Tüm hayallerim
Geçen yıllarımsın
Bir umutla bekledim
Çocukluk aşkımı
Benimki karşılıksız aşktı
Biliyordum imkansızdı
Benim sana kavuşmam
Çocukluk aşkım
Olsun be gülüm
Mutlu olmanada razıyım
Benimle olmasanda
Çocukluk aşkım
Yıllar geçti sensiz
Senin aşkın bende
Sonsuz bir kuyu oldu
Çocukluk aşkım
Aşkı sensiz tattım ben
Karşılığı olmayan aşkı
Sevdayı kalbime kazıdım
Çocukluk aşkım
Bugün çok mutlu oldum
Aşkı yeniden yaşadım
Oda beni seviyormuş anladım
Ölsemde senin uğruna
Vazgeçmem senden
Çocukluk AŞKIM
İsimsiz
Bana Bu Aşkı Veren Kim
Gece gibi uzun
Işık gibi hızlı
Çarpılıyorum birine
soruyorum kendi kendime
bana bu aşkı veren kim
gözlerine bakıyorum
tutuluyorum resmen
aşk mı acaba bunun adı
eğer aşksa,
bana bu aşkı veren kim
İsimsiz
Garip Kasım
Aylardan Kasım mı arkadaş,
Hüzünlü döküyor yapraklar,
Acıklı yağıyor yağmurlar,
Ve yangını körükleyen rüzgârlar...
Güneş mi hani nerde bizden uzak,
Kar erken yağdı, benim dağlara,
Nerde kar çiçekleri hani!
Dünya bana niye küsersin ki,
Bir gariban nefes alıyorum...
Zorlama atıyor kalbimiz,
İttire kaktıra yol alıyoruz,
Nerde şefkat elleri nerde sevgililer,
Romanlardamı kaldı mutlu sonlar...
Karmakarışık bir acı var bee
Ateşe benzin dökülür mü ki
Gelsin ölüm saati biçilsin kefenim,
Bulutlara gömülsün cesedim...
Vur öyle derinden öyle içten,
Vur ki inlesin dağlar taşlar,
Okunsun minarelerden salalar,
Yasımı tutmasın kasımdan arda kalanlar...
İsimsiz