Sen Beni̇m Sutanımsın Şiiri

Yanılmışım

Kanka dedim boş çıktı
Anlar halimden dedim anlamadı
Meğerki kanka olmak değilmiş amacı
Ona inanmakla yanılmışım

Onu sevdim kardeşim gibi
Anlamadı değerimi
Bu nasıl yüzsüzlük
Ona inanmakla yanılmışım

İsimsiz

İsyankar Oldum

Ne günahim vardı dertli yarattın

Verdin tüm dertleri hayata küstüm

Affet tükeniyor sana inancım

Bu genç yaşta sna isyankar oldum

Affet tanrım beni günahkar oldum



Dinlemiyor gönlüm kanunlarını

Yıtırdı varolan inançlarını

Affet benim gibi tüm kullarını

Bu genç yaşta sna isyankar oldum



Güldürmedi bir gün beni kaderim

Feryadsız bir günü aradım durdum

Doğduğum o güne isyan ederim

Affet tanrım beni isyankar oldum



Boş verdim herşeye küstüm dünyaya

İsyan eder oldum güneşe aya

Gidiyorum meçhul çikmaz bir yola

Affet bu kulunu günahkar oldum

İsimsiz

Yalnız Ölmek

Sesler yok oldu,şu lahzanın hakimiyrtine bak
İnsanlar neden etrafımda ölü gibi dolaşıyor
Etrafımda bir sürü cesed,kan kokuyor
Toprağın altından aşk fışkırıyor sanki

Sesler boğuk,çığlık atamıyorum
Ama şikayetçi deyilim halimden
Köpeklerin sesini duyuyorum,ben!
Başımdaki sinekler tanrıya secde ediyor

Kollarım dışarıda
Ne garip bir yer burası
İki yanımdan bastırıyorlar
Kimsenin aklında deyilim sanki
Yine yalnızım,ışıklar bile aydınlatmıyor

Rüzgar sadece aklıma sirayet ediyor
Bedenim kuru,aşkım kan ağlıyor
Sanki yağmur benim için yağmıyor artık
Şaekıları hissetmiyorum derinden
Kemiklerim sızlamaya başladı
Ama aklım yine yerli yerinde

Çok karanlık ama korkmuyorum
Sigaram aklıma bile gelmiyor
Sol tarafımda sakin bir yol var
Sadece masum cellatların geçtiği
Şimdi ne olacak diye hiç endişelenmiyorum

Etrafımda çok garip bir ses var
Ve bedenimde bir hafiflik
Beni benliğimden soğutuyorlar
Hislerim yavaşlıyor,küçülüyorum sanki
Ama içimde kocaman bir huzur
Toprağı hissediyorum ve ruhum ısınıyor biraz
Öldüğümü hissediyorum
Yok olmak ne garip şey.

İsimsiz