Mahlukata Halık Gerek
Sanata sani’ gerek,
Maddeye mana gerek,
Akıla hikmet gerek.
Şiire şâir gerek,
Resime ressam gerek,
Kitaba kâtip gerek,
İcada mucid gerek.
İnsan denen şu şiire,
Mucizevi resimlere,
Nihayetsiz kitaplara,
Gördüğün şu mevcudata,
Bu mükemmel masnuata,
Kâinata, mahlukata,
Elbette Hâlık gerek.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen'sin Ya Rabbel Alemin
Ve tüm yıldızların işaret ettikleri,
Ve tüm âşıkların anlattıkları,
Ve tüm kuşların zikrettikleri,
Ve tüm mahlukatın “Yâ Ehad!” dedikleri,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve her bir mahlukun,
Gerek kálen,
Gerek hâlen,
Yalvarıp durduğu,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve kentilyonlarca yıldızları,
Ve milyarlarca galaksileri,
Ve milyarlarca gezegenleri,
Boşlukta durduran, aşkınla döndüren
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve her kış mevsiminde,
Hayat verdikten sonra,
Yeryüzünü öldüren,
Yaprağıyla, toprağıyla
Müthiş bir kabristana çeviren,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve her bahar mevsiminde,
Ölümünden sonra,
Yeryüzünü dirilten,
Yaprağıyla, çiçeğiyle
Ve meyvesiyle haşreden,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve ben görüyorum ki,
Kıyamet anında,
Dilediklerinden gayrı
Her şeyi öldüren,
Ve din gününde tekrar dirilten,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Sen'den Bana Gelen Güldür
Ey Sevgili!
Ey Sevgili!
Her verdiğin sümbüldür,
Yûnus aşkınla bülbüldür,
Sen’den bana gelen güldür,
İster öldür,
İster güldür,
Ölüm benim düğünümdür.
Ey Sevgili!
Ey Sevgili!
Sesi gürdür,
Senle hürdür,
Yûnus aşkınla özgürdür,
Sen’den bana gelen güldür,
İster öldür,
İster güldür,
Ölüm benim düğünümdür.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Bildim Bileli Ben Beni
Bildim bileli ben beni,
Gözler uyku bilmedi.
Bildim bileli ben beni,
Yürek sızım dinmedi.
Bildim bileli ben beni,
Bu aşk eritti beni.
Bildim bileli ben beni,
Serseriyim, zır deli.
Bildim bileli ben beni,
Mahlukatın sesleri,
Zikreden dilleri.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
