Tarık teşekkürler çok güzel bir şiir...
Meltem
Gece, sessizliğe gömüldü dünya
Bir ben varım şu an bir de hayalin.
Hasretin çok zor geliyor bana,
Sensiz zaman hiç akmıyor sevgilim.
Sessizlik üzerime kâbus gibi çökerken
Sensizlik yüreğimde yara olmuş kanıyor.
Oturmuş hayalinle sohbet ederken
Gözlerim ufuklarda seni arıyor.
Geceyle beraber hüzün çöktü üstüme
Ama sana asla edemem sitem,
Yine sensizlik endişesi düştü içime
Gözlerine susamış, seni özlemişim “Meltem!”
Turan AKBULUT Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Turan AKBULUT Şiirleri:
Yadırgamayın sakın göz yaşlarımı,
Ben, yıllardır
bir yağmurun altındayım…
Bomba seslerini,
bir yıldırım gürültüsü,
mermileri
ninni gibi duymaktayım…
Siz bakmayın bu göz yaşlarıma
Ben onları artık silmiyorum…
Yıllardır,
öyle acılar yaşadım ki
hangisi anlatılır
bilmiyorum!
Gâh sürüldüm,
öz vatanımdan atıldım!
Gâh vuruldum,
üç kuruşa satıldım!
Bilmiyorum,
ömrümün kaç zamanı
zindanlarda, karanlığa katıldım…
Silmeyin benim göz yaşlarımı!
Onlar,
Bir tohuma can veren su gibi
hayat verecekler benim bahtıma
Ben ağladıkça, yavrularım gülecek...
onlar güldükçe, ben ağlayacağım…
Sakın beni düştü zannetmeyin!
Ben, düştükçe ayağa kalkacağım!
Silmeyin sakın göz yaşlarımı,
Onlar, şehit olan gardaşıma
ulaşabildiğim tek vasıtamdır.
Ben, ağladıkça
onlara ulaşacağım
Bu, benim Allah’tan(C.C)
tek niyazımdır…
Alıştım artık bu göz yaşlarına
Ne zaman sildiysem…
yüreğim yandı!
Ben, ne vakit gülmeye kalksam
bir çakal sürüsü
evime daldı!
Ne yasını tutabildim
babamın,
ne yüzünü gösterdiler
amcamın,
gardaşımı ise
yıllar önce kaybettik
tam ortasında
anlamsız bir kavganın…
Silmeyin ne olur göz yaşlarımı!
Onlar olmasa ben
çaresizim!
Yüreğimde tutuşan yangınları
başka türlü
nasıl söndüreyim?
Ey gözü bir kez olsun
ağlamayanlar!
Ey yüreğini acılarla
dağlamayanlar!
Bırakın yakamızı!
biz de insanız,
Düşün sırtımızdan!
ey insanlıktan nasibini
bir kez olsun alamayanlar!
Bu gözlerimle suladım ben
bu vatanı!
Yüreğime hep
kıpkızıl güller ektim…
Hiç baharı görmedim…
hep hazan vurdu…
Gonca diye ben
dikenleri sineme çektim…
Bir benim gözyaşım dinmez
bir de anamın…
O gardaşıma
ben, babama yanarım!
Yüreğim
her acıya alıştı
ama,
bir anamı,
bir vatanı
düşündükçe ağlarım…
Turan AKBULUT
Anne!
Tatlı rüyalar anneciğim…
Bu sabah uyandığında
“Bir rüya gördüm!” diyeceksin
“Rüyamda oğlumu gördüm!
Aslanımı, ciğerparemi,
yavrumu gördüm!”
ahh, canım annem!
Ne güzel okşardın saçlarımı…
Yanaklarıma sıcacık öpücükler kondururdun
Canımla beraber acırdı canın,
Sanki, ellerinde atardı yüreğim.
Ben hasta olsam senin için yanardı,
Üzüldüğümde yüreğin kanardı da
Belli etmemeye çalışırdın
Ama, hep o gizli gözyaşların
Ele verirdi seni…
Onu da ben belli etmezdim.
Anacığım!
Dilimde türkü gibiydin
Yanık mısralarım vardı senden yana
Adını andığımda yüreğim bir başka yanardı
Ana.
Senin yandığın gibi hani;
Adımı andığın zamanlarda…
Sen benim en temiz yanımdın,
Taze baharım gibiydin ana!
Seninle açardı güllerim,
Seninle yeşerirdi yollarım,
Sensiz ötmezdi bülbüller
Sensiz kokmazdı karanfiller
Senin olmadığın yerde
Her yanımı örümcekler sarardı benim
Senin tılsımlı nefesin beni canlandırırdı
Arınırdım, ak pak olurdu her yanım;
Senin elinin değdiği yerde…
Canım anam!
Gözümün nuru, gönlümün baharı anam!
Cennetler saklıydı senin ayaklarının altında…
İşte, ben gördüm o cenneti ana!
Kim getirdi sana o kara haberi bilmem!
Kim dedi “oğlun öldü!” diye
Ben ölmedim ki ana!
Bilmez mi o kara haberciler
Şehitler ölmezler!
Ben ölmedim ana!
Aha, yanı başındayım
Sen şimdi tatlı tatlı uyusan da
Ben hep geleceğim.
Sana dokunamadan,
Ellerini öpemeden,
Başımı dizine,
Yanaklarımı yanaklarına koyamadan
Sıcacık bir nefes bırakacağım yanı başına;
Beni her andığında…
Hadi, kaldır başını!
Soranlara “Ölmedi benim oğlum!” de,
Gerçi anacığım, eller bu sırrı bilmezler;
Şehitler ölmezler!
Sakın bir daha ağlama olur mu!
Sakın yüreğini dağlama!
Aman ha anam!
Sakın bir daha karalar bağlama!
Sen bir şehit anasısın…
Hani, hatırladın mı?
Beni uğurlarken evin kapısında
“Güle güle git oğul,
seni ben vatana kurban adadım
ya şehit, ya gazi ol!” demiştin…
bak yine sözünü tuttum senin
vatana siper oldu bedenim!
Kör kurşun yüreğime saplandığında,
Önce “Allah!” dedim
Sonra, adını andım ana!
Bir görmeliydin beni o anda,
Senin oğlun olduğumu bildi herkes,
“Öyle ananın böyle oğlu olur!” dediler
bedenimi yıkamadan toprağa verdiler…
hani, sen bilirsin ya anacığım,
Şehitler ölmezler!
Kurban olurum anam
Ağlama!
Yüreğini dağlama!
Sakın ha gözümün nuru
Karalar bağlama!
Yakışmaz sana karalar bağlamak,
Yakışmaz bir şehidin anasına ağlamak!
Yarın günlerden yirmibir ocak
Benim doğum günümdü hani…
Biliyorum, yine koşarak geleceksin yanıma
Fatihalar, Yasin-i Şerifler okuyacaksın
Ruhuma.
Senin de başında bembeyaz bir örtü olsun,
olur mu ana?
Mezar taşımın üstündeki kar kadar beyaz…
Ey benim güzel anam!
Yarın, başucumda otur biraz…
Turan AKBULUT
Malîk-ül Mülk yaratır, seni bir tohum yapar,
Özünü nutfe yapıp, sonra dünyaya atar.
Toprağın olur anan, merhametle kuşatır,
Can suyu olur baban, büyütür insan yapar.
Hak Teâla yaratır, “Ademoğlu” der sana,
Sonra tutar indirir, meşakkat dünyasına,
Sen nefsini yerdikçe;nazar eder aslına,
O zaman erişirsin, insan olma vasfına.
Yüce Mevlâ çağırır, beş vakit huzuruna
Kâbe’ye nur indirir, dağıtır kullarına,
Sen yüzünü dönersen; o nur dolar bağrına,
Yıkar seni, arıtır, uzak eder nârına.
Turan sana kul olsa, başka bir şey istemez,
Servilere dal olsa, her rüzgârda inlemez!
Yol bilenler hep susar, herkese sır söylemez,
Hâl’den bî haber olan, Hak sözünü dinlemez!
Turan AKBULUT