Memleket, dağ dağ, ova ova.
Memleket, ağaç ağaç, çiçek çiçek.
Her yanı ayrı bir cennet,
Karı, kışı ayrı güzel.
Baharı yazı ayrı,
Tarih ve bereket fışkırıyor,
Her karış toprağında.
Denizi masmavi.
Hasret kokar, buram buram.
Ağlar bereket dolu,
Oynaşır balıklar.
Memleket, her yanı cennet.
İnsanı çileli, kederli.
Akıtır, alın terini.
Ekmeği için.
Umudu için..
Memleket,
Hasret,
Bereket...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kötü cezasın, bulmaz ise.
Mazlumun ahı, kalmaz ise.
Uyarsan, o cambaz iblise.
O halde; cehennem niçin var?
Sen, insanları yakar isen.
Sürekli, kokar, akar isen.
Doğruya yalan, sokar isen.
O halde; cehennem niçin var?
İnsanlara, zulüm edersen.
İyi, güzeli, terk edersen.
Etrafına hep, zul kedersen.
O halde; cehennem niçin var?
Herkes, çok iyi, olsa idi.
Kalplere, sevgi, dolsa idi.
İnsan, hep iyi, kalsa idi.
O halde; cehennem niçin var?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bu gün bayram günlerden.
Şen olsun düğünlerden.
Eş dost bayramlaşıyor.
Eser yok hüzünlerden.
Bayramın başka tadı.
Unutulmaz hiç adı.
Herkes neşeleniyor.
Mazi geride kaldı.
Adı kurbandır amma.
İş yakın olmak rabba.
Et yemek amaç değil.
Ulaşsın göğe takva.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Homeros'un İlyada Destanında.
Tanrıların mekanı, Kaz Dağları.
Yeşilin en güzeli, vatanında.
Dökmeyin siyanürü, ağuları.
Değmesin o şühedaya siyanür.
Orada ataların, kanı vardır.
Kesildikçe ağaçlar, yürek yanar.
Zararın neresinden dönsek, kardır.
Yaşam veren, altın değil, havadır.
Ormanlar bizim akciğerimizdir.
Bundan gayrısı hep, hava cıvadır.
Bir ağaç diken, can ciğerimizdir.
Kıyamet kopsa da, fidan dikiniz.
Hadiste böyle der, peygamberimiz.
Vatan toprağı kutsaldır, satılmaz!
Gelecek nesile, hesap veriniz!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL