Mestane Şiiri

Gönül Gözü

Cefanı başıma yastık

Kalleşliğini tenime yorgan yaptım

Umudu ekmeğime katık

Hasreti dilime car yaptım

Gönlümün presbit gözüne

Seni nurul envar yaptım

Tinimin derinliğinde seni

Hümayun yaptım...

Seni eceler ecesi

Başımı taht yaptım

Bağrımı gülistan

Seni gül yaptım...

Aşk çırasını çaktım

Can gözümle baktım

Aldandım cilvene nazına

Kendi kendimi yaktım...

Unutma ey münzevi yar

Bir sana

Bir de Allah’a taptım

Şimdi sildim seni

Attım kalbimden

Yek olan Mabut’a vardım...

Şenim sabiler gibi

Doğmuş gibiyim yeniden

Sıyrıldım tefrikadan

Vahdaniyet sırrına erdim

Firarisiyim yad el dünyanın

Bindim necat gemisine

Baki olan daüssılama vardım...



Sinan Enç

Sinan ENÇ

Mestane

Çok gün çok gece
Biteviye
Dehşetli
Serkeş bir tipinin ardınca
Beliren dolunay misali
Fer oldun gözlerime
Umut soludum ciğerime
Hoş geldin gözbebeğim hoş geldin!
Sensiz var ya sensiz
Sedalar boğuk
Renkler soluk
Her yerde başıboşluk
Aşklar
İlişkiler...
Dahası
Gözyaşları
Gülüşler...
Bilcümle
Sinan Enç

Hepsi sahte
Sohbetler absürt
Ortam soğuk
Kaderimin erinci hoş geldin!
Gül solmuşsa
Suya hasretinden
Bülbül susmuşsa
Güle hasretinden
Sevilen sevenden bihaber
Kays'ı Mecnun-i Amiri kılan
Leyla kendine bigane
Velakin
Sen günaşık kaldıkça
Canavarotu özüne konuk
Bulduğu da umduğu zaten
Ki üleştiğin canın
Yavuz hırsız gayri ne ister
Hoş geldin cansuyum hoş geldin!
Lütfedip gül cemalin azıcık göster
Dünya ahret azığı o bana yeter
Şaşkın misafir ev sahibini ağırlar
Eridim kanında
Çözüldüm zerre zerre
Kayboldum hücrelerinde
Kim kimin yurdunda bilemedim
Sen mi bendesin
Ben mi sana geldim
Oldum mestane
Hoş geldin
Bendeki sen hoşgeldin!

Sinan ENÇ

Kahpe Felek

Kahpe felek zincir vurdun boynuma

Düğün hediyen mi nedir bilmedim

Yılanı yar diye soktun koynuma

Hurimiydi şeytanmıydı bilmedim

Sinan ENÇ