Neredesin Resulallah Şiiri

Yeryüzü

En sevdiğimiz kıyafetleri giyeceğiz, güneşli bir bahar günü.

Çıkacağız sokaklara ve dilimizde en sevdiğimiz şarkılar.

Sol cebimizde en sevdiğimiz şairlerin cep kitaplarını taşıyacağız.

Artık şarkı dinlemek ile yetinmeyip, şarkılar söyleyeceğiz hep bir ağızdan.

Olmayacak ne dert ne de keder, el ele iken.

En güzel ilaç değil mi sevmek sevilmek?

Kaybetme umudunu güzel insan, kaybetme umudunu,

elbet bir gün yeryüzü aşkın yüzü olacak

İsimsiz

Kaldır Elini Semaya

Şimdi yıkıyorsun ya kendi ellerinle kendini

Unutma gün gelecek başka eller yıkayacak bedenini

Giyiyorsun ya şimdi en sevdiğin giysini

Gün gelecek sana da giydirecekler o beyaz kefeni

Şimdi gülüp,eğleniyorsun,seviniyorsun ey Allahın kulu

Eğer sahip çıkmazsan nefsine yakacaklar o ruhunu

Eğer hakka varmak ister,dilersen sen gönülden

İzin verirse iblis kaybetmezsin ömürden

Kuşlar gibi özgür olup uçmak istersen rabbe

Kaldır elini dua et,rahat girersin kabre

Kibirlenme hiçbir zaman,övünme sen kendinle

Unut nefsten zevk almayı,yazık etme kalbine

Kapat artık gözlerini,sende tövbe et bu gece

Merhameti sonsuz rabbin,elbet affeder seni de

İsimsiz

Bi̇lemedi̇n Ki̇

Görmedin Ki Aşkımı Çekip Gittin
Değerin Kalmadı Gözümde Bittin
Seviyorum Diye Bin Feryad Ettim
Sevmek Ne Demek Bilemedin Ki

Yürekten Bağlıydım Ben Sana
Herseyi Yapardım Senin Uğruna
Harcadın Ömrümü Boşu Boşuna
Sevmek Ne Demek Bilemedin Ki

Gözlerimdeki Yaşlar Dinmez Akar
Bana Bu Ettiklerin Kaç Yüreği Yakar
Ahımı Aldın Zalim Mahşere Kadar
Sevmek Ne Demek Bilemedin Ki

Ne Aşk Bıraktın Bende Ne De Duygu
Haram Ettin Gözüme Gecelerce Uyku
Her Günüm Artık Mahşerde Bir Sorgu
Sevmek Ne Demek Bilemedin Ki

Gün Olurmuş Elbet Ki Devran Döner
Uğruna Ölmek Sanırdım Sana Değer
Bulamayacaksin Beni Gelirsen Eğer
Sevmek Ne Demek Bilemedin Ki

İsimsiz