Niyaz Şiiri

Şikayet

Nedir benim çektiklerim
Kahbe feleğin elinden
Kahrolup yerlere geçtim
Dünya alemin dilinden.

Her zaman ağlar sızlarım
Artık tutmuyor dizlerim
Perdelendi de gözlerim
Akan gözyaşım selinden.

Seyfettin der içemedim
İyi doğru seçemedim
Ektiğimi biçemedim
Zalim gurbetin elinden.

Seyfettin ATEŞ

Dinleyin Anlatayım Şu İnsan Hayatını

Dinleyin anlatayım şu insan hayatını,
Daha anne karnında bulmuştur rahatını.

Bir yaşına gelince hiç yerinde duramaz,
Gelince dört yaşına olur sana yaramaz.

Yedi yaşa gelince gelmez sokaktan beri,
Der anne babasına okula gönder beni.

On yaşına gelince tanır kendi kendini,
On ikiye gelince beller cinsiyetini.

On beşine gelince bir gül gibi açarlar,
On sekize gelince çok cilveler yaparlar.

Kızlar yirmi yaşında vurur sofraya tekme,
Yirmi iki yaşında ister kocaya gitme.

Delikanlı olanın damarda kaynar kanı,
Yirmi beşe gelince söyler everin beni.

Otuzuna gelenin bıyıkları burulur,
Aklı başına gelir duyguları durulur.

Otuz beşe gelince bakar yolun yarısı,
Başının etini yer çocukları karısı.

Kırk yaşına gelince aklı gelir başına,
Kırk beşinde söylenir ha bu dünya boşuna.

Elli yaşında başlar çoluk çocuk dertleri,
Elli beşe gelince kalır bir kemik deri.

Altmışında gözetir ahiretin yolunu,
Yetmişine gelince doğrultamaz belini.

Yaş seksene basınca tutmaz olur dizleri,
Doksanına gelince görmez olur gözleri.

Doksan beşe gelince başı yastıktan kalkmaz,
Yüz yaşına gelince dönüp dünyaya bakmaz.

Seyfi söyler sözünü anlamazlar özünü,
Mevlaya dön yüzünü dünya sana da kalmaz.

Seyfettin ATEŞ

Bana Ne?

Burcu burcu kokan dağlarım vardır,
Elin gülistanından bana ne?
Ekmeğim katığım yeter de artar,
Yadın bağı bostanından bana ne?

Yaz gelince yeşillenir bağlarım,
Türlü nimetlerle dolar bağlarım.
Ah ile vah ile geçti çağlarım,
Başkasının cümbüşünden bana ne?

Ben Seyfi'yim ömrüm geçti boşuna,
Elin yazı değmez benim kışıma,
Ölsen de el bakmaz gözün yaşına,
Elin düşen kalkanından bana ne?

Seyfettin ATEŞ

Seyfettin ATEŞ