Olmaz Mı
Bu hale düşmemin sebebi sensin!
Bir kez olsun hatırımı sorsan olmaz mı?
Sen Leyla'isen mecnun aşığın benim;
Bir gün olsun yüzüme gülsen olmaz mı?
***Soldu güllerim gönül bahçemde.
***Ondan beri bülbül'üm matemde!
***Bir yara açtın ki sol göğsümde;
***Sızlayan yaramı sarsan olmaz mı?
Böyle efkarlı olmamın sebebi sensin!
Hasretin dağ gibi çöküyor üstüme:
Almadım kimseyi gönül haneme;
Bir gece gelmişken kalsan olmaz mı?
***Abu zemzem akar dilden dimağa.
***Siyah sürme çekmişsin bukağa:
***Girmeden Kul Okyay kara toprağa;
***Bir buse leb'inden versen olmaz mı?
Hanifi OKYAY 10.09.2021 /10:50
(Abu-su, dimağ damak) (Bukağa- keleğçe +gözde hapsedilmek)
(Leb-dudak)
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kem Talihim Sen Utan
Takılıp kaldı gözüm hilal kaşında
Talih kuşu hiç dönmedin başımda
Ellerin çiçek açarken kara taşında
Kara bahtım kem talihim gör utan.
Sızısı yürek de koru nar oldu
Adım dile düştü bu bana ar oldu
Ulan yalan dünya başıma dar oldu
Kara bahtım kem talihim bil de utan.
Gide gide yoruldum peşinde
Bata çıka boğuldum o yarin selinde
Zerre değerim yokmuş ki gözünde
Kara bahtım kem talihim sen utan.
Aşk denilen meğer bir tuzakmış
Mutluluk kaf dağından da uzakmış
Kul Okyay'a az huzur da yasakmış
Kara bahtım kem talihim duy utan.
Hanifi OKYAY 27.08.2018 11:00
Hanifi OKYAY
Bundan Sonra 2
Bedenim sürgünde, gönlüm yasta!
Gayri iflah olmaz, bil bundan sonra.
Kaç sefer ölür ki, bir günde hasta!
Ele sorma kendin, gör bundan sonra.
Ayrılıkmış yakan, düştüğü yeri:
İnan değişmedi yıllardan beri.
Gayri söndü benim, gözümün feri!
Bir zaman sevdiğin , kör bundan sonra.
Şeyda bülbül gibi, kaldım kafeste!
Vura-vura derman, kalmadı dizimde:
Sensiz yaşamıyor, bu can bu tende;
Ağaran saçını , yol bundan sonra.
Hanifi OKYAY 15,07,2006 / 13:20
Hanifi OKYAY
Geri Dönüşü Yok
Geri dönüşü yok geçen yılların!
Hayat gibi, can gibi, ömür gibi.
Uçup giden sözlerin ne anlamı var?
Su üstüne, yazılan yazılar gibi.
Zavallı bedenim, artık yorgun!
Garip gönlüm bil ki, aşkına vurgun.
Ne kimseye kırgınım ne de dargın;
Semaya yücelmiş kullar gibi.
Rüyaya dalıp hayalle kalktığım zaman!
Hüsranla kederle, geçip gider zaman.
Yüreğine özlem ateşi düştüğü zaman;
Alev-alev yanarsın, aslı han gibi.
Bilmezsin kim dost, kim düşman!
Tuttuğun eller olur, sırtından vura
Hayal olur bir gün aşkın sevdan;
Sanki geçen yıllar, yaşanmamış gibi.
Hanifi OKYAY 12.11.1983 / Erzurum/ karskapı
Hanifi OKYAY
