Ben bir çocuğum
Anadolu’nun unutulmuş topraklarında
Ellerim nasırlı ellerim çatlak
Ben bir çocuğum
Dünyanın yükü var omuzlarımda
Gözlerim buğulu gözlerim ıslak
Dokunmayın! Dokunmayın bana
Dokunursanız ağlayacağım
Ben bir çocuğum
Bir mayın tarlası yüreğim
Yüreğim patlamaya hazır bir volkan
Dokunmayın! Dokunmayın bana
Dokunursanız patlayacağım
Ben bir çocuğum
Bazen küçük bir çobanım ben
Otlatırım koyunlarımı
Sabahın alaca karanlığından akşamın serinliğine dek
Heybemde bir kuru soğan bir parça ekmek
Ben bir çocuğum
Dolaşırım şehrin sokaklarında
Bazen başımda bir tepsi simit satarım
Bazen kolumda bir sandık, ayakkabı boyarım
Ben bir çocuğum
Sözde bugünün mutluluğuyum ben
Sözde gelecek günlerin umuduyum ben
Oysa ölen benim Afrika ülkelerinde açlıktan
Oysa yaşamak için çöplüklerden ekmek toplayan benim
Ben bir çocuğum
Çocukluğunu yaşayamayan
Ben öksüz kalırım hep savaşlarda
Benim suça itilen hep sokaklarda
Ben bir çocuğum
Bırakın kor kor olmasın yüreğim
Bırakın kelepçesiz kalsın bileğim
Annem ağlamasın..
Anneler ağlamasın..
Ve çocuklar ve çocuklar hiç ağlamasın..
Abdulkadir Turgut
KARMA ŞİİRLER