Pişmanlık Şiiri

Doğrusu

Ne analar gördüm eli ayağı öpülesi

Ne babalar gördüm kulu kölesi olunası

Ne atalar var uğruna ölünesi

Ne analar babalar var tenini toprak doyurası

Çocuk hasta olmuş hiç elini koymamış alnına

Hiç açmamış kollarını açabildiğince sarılsın ona

Hiç tutmamış elinden hadi bakkala gidelim

Hiç bakmamış üstüne başına yırtık ayakkabısına

Bunlar eskimiş mi ne yenisini alalım sana

Hiç atmamış kucağına bak bu çikolata senin

Hiç bindirmemiş omzuna bak koca adam oldun

Hiç vermemiş eline harçlık bak bunu senin için kazandım

Diyor ya hani bir de ben babayım

Aslında çok güzel laflar nasihatler ediyor

Bir konuşmaya başlayınca insanın ağzı açık kalıyor

İşine sıkı sarıl adam gibi adam ol diyor

Ama düşünmüyor ki üzüm üzüme baka baka kararır

İnsanlara nasihat değil örnek olabilmek gerekir

Oysa her gün evine bir gelişi var ki

Kah içmiş kah düşmüş kah yıkılmış bir yol ortasına

Ya da bir duvar dibine yanına almış bir iki şişe

Naralar atıyor konu komşu tuh diyerek bakıyor

Bakın lan bakın ben babayım ben kocayım ben adamım

Eve her girişinde orayı cehenneme çeviriyor

Saygı sevgi duyun bana diyor sallana sallana

Bilmiyor ki ısmarlama olmaz bunlar hak edersen alırsın

Böyle ana babaların tenini ana baba olamadan toprak doyursun

Elif KAYA

Bebeğim

Koynumda kucak dolusu huzursun

Öpmeye kıyamam korkarım incinirsin

Öyle hoş öyle tarifsiz bir kokun var ki

Sanki cennet bağımın gülü gibisin

Kar ayazında açmış kardelenimsin

Kar bebeğim



Nefesinle nefes alıyorum

Biraz hüzünlenirsen daralıyorum

Tarifi yok ölçüsü yok sevginin

Sen canımdan öte canımın içisin

İyi ki varsın canım

Can bebeğim



Yazımın bereketi baharımın çiçeğisin

Gülüm dalında öten minicik bülbülüsün

Kırlarımda uçan kelebeğim

Kırılgan nazik ve hüzünlüsün

Masumiyetin saflığın duruluğun en büyüğüsün

İyi ki varsın aşkım

Aşk böceğim



Bir tebessümün dünyaya bedel

Gülünce yüzünde gülücükler açar

Şenlenir gönlüm kanatlanır uçar

İyi ki varsın bir tanem gülüm

Gül bebeğim



Sen ne gül ne baharsın

Öyle olursan bir gün solarsın

Sen cennet bağımın sonsuz gülü

Benim ömrüm yüreğim

Sonsuz mutluluğumsun

Mutlu ol bebeğim



Korkarak attığın ilk adımın

Yarım yamalak söylediğin ilk kelimen

O istediğin ilk oyuncağın

İlk okuduğun hecen

O ne olduğunu bilmediğin ilk aşkın

Tarifsiz heyecanlar mutluluklardı

Mutluluk bebeğim



Allahtan dilerim ki

O gülen yüzün hiç solmasın

Masumiyetin hiç bozulmasın

Duruluğun hiç bulanmasın

Hiç bir kem göz bakmasın sana

Hayat hep gülsün

Gülsün sana gül bebeğim



Elif kaya

Elif KAYA

Töre

Küçücük bir kız vardı mavi iri gözlü

Evin gözbebeği

Yıllar geçti kocaman gelinlik kız oldu tam onbeşinde

Büyükler karar verdi anlaşıldı altmışında dedeyle

Hayır olmaz dedi kim dinlerdi ki onu

O da kaçıverdi öylesine yirmisinde delikanlıya

Büyükler söz verdi namus temizlenecekti

Yoksa ne derlerdi konu komşuya

Nasıl bakarlardı elalemin yüzüne

Bir candan daha değerli değillerdi ama

Namus vardı ya ortada

Aradılar buldular haber saldılar töreden

İnanmadı biliyordu da inanamadı

Nasıl kıyarlardı ki gözbebeklerine

Kardeşi geldi yanına elinde kocaman bir hediye

Aslında şaşırmadı da inanamadı

Hadi gezelim biraz bahçede kiraz toplayalım dedi

Hayır demedi olacakları bile bile

Kardeşi oracıkta verdi hediyeyi

Yirmibir bıçak darbesi tam can evine

Yalvardı bebeğime vurma kıyma ona

Korumaya çalıştı olabildiğince

İki ay sonra bir kızı olacaktı

Kim dinlerdi ki onu töre namus varken

Bir köy yasta kuşlar ağaçlar yasta

Kirazlar kan ağladı bu acımasızlığa

Haber saldılar babaya namus temizlendi töre kazandı

Yürekten midir bilinmez ama

Kime ne ki can benim töre benim namus benim

Lanetler olsun böyle töreye böyle namusa

Elif KAYA