Töre Şiiri

nisa süper

Nasıl Da Alıştık Ölüme

Yakıştık Ölüme

Nasıl da yakıştık ölüme

Nasıl da alıştık

Nasıl da çatıştık kaderle

Nasıl da rahatladık



Her gün her yerde kazalar

…..yönünden …..plakalı araç

…..mevkiinde ….yaptı

…..kişi öldü … kişi yaralı

O an belki duyar belki duymayız

Belki görür belki de görmeyiz



Nasıl da yakıştırdık ölümü herkese

Beş onbeş yirmibeş yaşında

Kırk yaşında yetmiş yaşında

Herkese her an her yerde yakıştırdık

Zamanı dedik ölümün zamanı



Ekmek yemek su içmek kadar doğal saydık

Hiç sormuyor sorgulamıyoruz

Sorarsak da cevap vermiyoruz

Bir de suçu kadere yükledik mi

Vicdanımız öyle rahat öyle rahat ki

Değmeyin keyfimize



Neden … yapılmadı ….bakılmadı

…. İzin verilmeseydi ….olsaydı

Bunları konuştuk

Sadece konuşmak için

Ne sorduk ne cevap verdik

Çünkü gönlümüz rahat

Suçumuz yok ki

Kabahat kaderin

Kaderinde böyle yazıyormuş

Kaderden kaçılmaz ki

Kader doğmadan yazılırmış

Biz çok masum ve günahsızız

İnandırdık ya vicdanımızı

Biz çok çok rahatız



Geçmiş olsun diyoruz

Ya … olsaydın ya … kalsaydın

Ya …seydin ….dın …din ….

Şükret haline …

Kaderinde bu varmış

Suçluyu bulduk bir kere

Biz sütten çıkmış ak kaşık

Bu yüzden çok rahatız



Baş sağlığı diliyoruz

Emir Allahın (kaderin)

Başın sağ olsun

Allah başka acı göstermesin

Allah sabır versin

Oysa ateş bir kere düştü mü bir yere

Bir daha sönmez asla

Yandıkça yanar korlanır

Korlandıkça yakar kavurur

Suçu kadere atar

Üstüne bir de dilekler tutar

Sustururuz vicdanımızı



Oysa bir sorsak nedenini

Bir anlatsak kendimize

Hep boşuna konuşmak yerine

Bir kere dolusuna bir şeyler yapsak

Kandırmasak bizi

Neden öyle kolay öyle basit ki

Kaderin değil de bizim suçumuz olduğunu

Bir itiraf edebilsek bize

Bir bulsak o yüreği ömrümüzde

Ölümü bu kadar yakıştırmayız

Bu kadar suçlamayız o masum kaderi

Bu kadar kandırmayız o gariban vicdanımızı



Bu kadar ucuz sanmayız insan hayatını

Bu kadar basit harcamayız canlarımızı

Bu kadar değersiz kılmayız kendimizi



Sadece vicdanımızı özgür bıraksak

Kandırmasak onu yön bulur kendince

Çözeriz tüm bu sorunları

Bu kadar kolay benimsemeyiz ölümü

Kafa tutarız o yollardaki her metreye gizlenmiş canavara

Elif KAYA

Bu Gün

Bu gün unutmak istedim seni sana inat

İnandırmak için kendimi

Sensiz de mutlu olabileceğime

Sinemaya gittim sahili dolaştım

Dalgaların kuşların sesini dinledim

Martıları yakamozları

Gün doğum ve batımını izledim

Gökyüzündeki renkleri saydım

Tablolar yaptım rengarenk renk

Seninle ya da sensiz ne fark ederdi ki

Nasıl olsa ben değil miyim?

Denize âşık gök yüzüne tutkun olan

Ben değil miydim mutluluktan boğulan

Ne fark ederdi ki Seninle ya da sensiz

Ama biliyor musun sensiz ben değilmişim

Ben seninle benmişim

Şimdi deniz boş gökyüzü boş

Meğer ben sensiz bomboşmuşum

Ben seninle sarhoşmuşum bir tanem

Elif KAYA

Var Mısın?

Var mısın? Yarına yarınlara

Var mısın geçmişin izlerini silip

Yeni hayata merhabaya

Var mısın kırlarda dağlarda

Kelebeklerle oynayıp

Papatyalarla fal bakmaya

Seviyor sevmiyor ve seviyor

Kumsalda yalın ayak el ele dolaşmaya

Denizleri kucaklayıp maviliklere dalmaya

Bulutlara karışıp saklambaç oynamaya

Göküzüne resimler yapıp kanatlar çırpmaya

Gök kuşağına salıncak kurup mutluluğa salınmaya

Var mısın tüm bunları yaşamaya yaşatmaya paylaşmaya

Hayata kocaman kocaman haykırmaya

Seviyorum seni hayat

Seviyorum umutlar

Seviyorum yarınlar

Seviyorum demeye var mısın

Elif KAYA