Rükn-İ Kader
Ey nefis!
Tetiği çeken sensin!
Sonra da kader mahkumuyum dersin,
İyilik gelse başına hepsi benimdir dersin,
Su-i ihtiyarından gelen bir kötülüğü,
Sahiplenmez; kaderindir dersin.
Bil ey nefsim!
İyilik onu emreden külli irade sahibinin;
Kötülük O’na isyan eden bedbaht nefsinin.
Hem kader; Alîm-i külli şeyin seni de bilmesi,
Yaratanın mümkün mü yarattığını bilmemesi?
Bilmek, değil cüz-i iradenin elden alınması,
Bilmek ki ilm-i ezelînin ihatası.
Ey nefsim!
Tedbir senindir,
Takdir Allah’ın;
Rükn-i kaderi,
Böyle anlayalım.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İttihad-ı İslam
Merkeze vahyi alalım,
Sünnetten kopmayalım,
Keyfi değil, zaruri
Bu ittihad-ı İslâm.
Kopmayalım, sapmayalım,
Kur’an’dan ayrılmayalım,
Keyfi değil, zaruri
Bu ittihad-ı İslâm.
İhtilafları atalım,
Kur’an’da buluşalım,
Keyfi değil, zaruri
Bu ittihad-ı İslâm.
Resul’u hakem kılalım,
Kur’an’ı anlayalım,
Keyfi değil, zaruri
Bu ittihad-ı İslâm.
Küfür olmuş tek millet,
Sana yakışmaz zillet,
Keyfi değil, zaruri
Bu ittihad-ı İslâm.
Ne o yan ne de bu yan,
Bizim dinimiz İslâm,
Keyfi değil, zaruri
Bu ittihad-ı İslâm.
Uyan âlem-i İslâm!
Farz vazifene uyan!
Keyfi değil, zaruri
Bu ittihad-ı İslâm.
Bak, ne hâle getirdi!
Küfür milleti seni,
Keyfi değil, zaruri
Bu ittihad-ı İslâm.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
Ölüm Kavuşmak Ma'buduma
Mevsim sonbahar,
Binlerce vefat var,
Memat, hayata
Kollarını açar.
Günlerden cuma,
Duanda unutma!
Ölürsem bir gün,
Yasa boğulma!
Ölüm kavuşmak Ma’buduma.
Geldi ilkbahar,
Yüz binler haşir var,
Cansız bedenler,
Hayatlanır bakar.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Fark Etmez Payımızda Yazan
Ey menfî milliyet hastalığına kapılmış gâfil insan!
Mîzanı kaybetmemeli lisan,
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Türk’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Kürt’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Arab’ız, Fars’ız, Çerkez’iz, Laz’ız...
Fark etmez payımızda yazan,
Zîra, ortak paydamız İslam.
Bu şuurla yaşamalı Müslüman.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
