Eğitim Sitesi

Giymiş Nifaktan Bir Kazak Şiiri

Giymiş Nifaktan Bir Kazak

Sözler süslü;
Kalp paslanmış,
Yürekteki yol kapanmış.

Hakk’tan değil, kuldan korkar;
Cihadda en ön saflarda,
İhlâsta son sıralarda.

Giymiş nifaktan bir kazak,
Münâfık kurar hep tuzak,
Onlar ki Hakk’tan çok uzak.

Sana gelir, mü’min odur,
Ona gider, müşrik olur,
Kalbine mühür vurulur.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Yûnus KOKAN Şiirleri:

Çanakkale Ruhu

Bak, şu belde Çanakkale!
Tekbir hâkim dillerde.

Bak, şu belde Çanakkale!
Tevekkül var gönüllerde.

Bak, şu belde Çanakkale!
Tevhid ehli var cephede.

Bak, şu belde Çanakkale!
İman ateşten kor elde.

Bak, şu belde Çanakkale!
Bak Hak deyu gelenlere!
Vatan aşkı bilenlere,
Bayrak nedir bilenlere,
Ezan dinmez diyenlere,
Toprağa kan verenlere,
Şehadete erenlere.

Bu, Çanakkale ruhudur,
Geçilmez kılan budur,
Ruh-u Çanakkale budur,
Bu ruh vatanın suyudur,
Bu ruh millet hamurudur,
Bu ruh Kur’an buyruğudur,
Bu ruh izzet bayrağıdır,
Bu ruh nasıl unutulur?

Edirne’den Hakkari’den,
Ardahan’dan ve İzmir’den,
Sinop’tan Antalya’dan,
Iğdır’dan ve Aydın’dan,
Yurdumun dört yanından,
İslâm olan topraklardan,
Allah için geldiler,
Vatan düşmesin dediler,
Atam küsmesin dediler,
Namusu çiğnetmediler,
Canlarını verdiler,
Şehadete erdiler.

Bak kimi Türk onların,
Bak kimi Kürt onların,
Kimi Arap kimi Laz,
İslâm ile serfiraz,
Başka şeref aramaz,
Irkçılığa kapılmaz.

Bu Çanakkale ruhudur,
Geçilmez kılan budur,
Ruh-u Çanakkale budur,
Bu ruh vatanın suyudur,
Bu ruh millet hamurudur,
Bu ruh Kur’an buyruğudur,
Bu ruh izzet bayrağıdır,
Bu ruh nasıl unutulur?

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

Şehit Kokan Toprak

Ey bu vatan evladı!
Dur, bir tanı ecdadı!
Özgürlüğünün adı,
Şehit kokan toprağı.

Bayrağına kastetmiş,
Gözü dönmüş caniler.
Nerelerden geldiler?
Hem neden geldiler?

Hedef Çanakkale’ydi,
Leş kokar kibirleri,
Haçlının zelilleri,
Döktüler zehirleri.

Donanma son sistem,
Boğazda kuduzlar,
Toplar hiç susmuyor,
Kinler kusuluyor.

Zırhlılardan gelen toplar,
Uçaklardan bombalar,
Bunlarda mertlik ne arar,
İnsanlıktan yoksunlar.

İmansızlar, vicdansızlar
Her taraftan saldırdılar,
İman sızlar, vicdan sızlar,
Gövdeler artık başsızlar.

Atan namus dedi,
Vatan canım dedi,
Canını verdi,
Namusu çiğnetmedi.

Yağmur gibi mermiler,
Ecdadın göğsü siper,
Aylarca direndiler,
Haçlı’yı titrettiler.

Atan kalbim dedi,
Vatan benim dedi,
Benliğini verdi,
Bayrağı indirtmedi.

Lağımlardan geldiler,
Bombalayıp gittiler,
Koptu parmak, el, ayak,
Uçtu başlar, göz, kulak

Atan can dedi,
Vatan kan dedi,
Kanını verdi,
Ezanı dindirtmedi.

İmkân bizde dediler,
Galip geliriz dediler,
İmana yenildiler,
Defolup gittiler.

Ey evlat! İşte budur ecdad,
Bil, bildir, diril
Ve dirilt!
Şehit kokan toprağı.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

Önce İhlas Derim

Hadis, fıkıh, tefsir, kelam...
İlmi talep ettim her an,
Akıp gider; durmaz zaman,
Önce ihlâs derim o zaman.

Farz, vacip ve sünnetler;
İbadet derim her an,
Ruhsuz ceset yaşamaz,
Önce ihlâs derim o zaman.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

Giymiş Nifaktan Bir Kazak Şiiri