Sefine-i Nuh Şiiri

Yevm-İ Mahşer

Gök yarılır,
Yer açılır,
İçindekiler saçılır;
Arz dümdüz işte bak!
Rabbe boyun eğilir,
İnsan hesaba çekilir.
Kitaplar dağıtılır;
Kimi sağından alır,
Hesap ona kolaydır.
Kiminin solunda kalır,
Hesap ona zorlaşır;
Bu en büyük olaydır.
İstese de yok olmaz,
Geriye dönüş olmaz.
Salihler nimet içinde,
Mücrimler ateş dibinde.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

İman Bir Nur Olur

İman bir nur olur,
Kabirde yoldaş olur.

İman bir nur olur,
Herkeste farklı olur.

İman bir nur olur,
Kiminde kibrit olur.

İman bir nur olur,
Kiminde çakmak olur.

İman bir nur olur,
Kiminde mum olur.

İman bir nur olur,
Kiminde sirac olur.

İmanda bir nur olur,
Kiminde bir necm olur.

İman bir nur olur,
Kiminde kamer olur.

İman bir nur olur,
Kiminde şems olur.

İman bir nur olur,
Üfle kimi yok olur!

İman bir nur olur,
Üfle kibrit son bulur!

İman bir nur olur,
Şems üflemekle yok mu olur?

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

Veda Görülüyor

Ey nefsim!
Sonbaharda yapraklarını döken ağaç misillü,
Kâinat ağacının yaprakları dökülüyor,
Her gün bir sevdiğin ölüyor,
İşte bu ölümdür ki gaflet denen uykunu bölüyor,
Yakında sana da vedâ görülüyor,
Hâl böyleyken tüm vaktini bu fâni dünyaya sarfetmek,
Kendini burada ebedî zannetmek,
Ne kadar da bâtıl, güneş gibi görülüyor.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN