Bir şiir bırak, geceye.
Tutku yükle, her heceye.
İçinde biraz, aşk olsun.
Birazcık da, acı vursun.
Ah bir şair öldü, yine.
Kelimelerin içinde.
Sessizliğin ta içine.
Gömüldü bak yine.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sen ki; hiçlik makamında
Beni yücelten,
Sonra hiç birşey olmamış gibi
Gidensin...
Sen ki; benim geleceğimdin
Unudumdun belki...
Islak sokakların
Kaybolmuşluğunda
Kaldırımlarda bıraktın...
Tüm umutlarım
Gömüldü oracıkta...
Sen ki...
Bir katil gibi
Kurbanını seçtin
Ve öldürdün beni...
Ve hiçbir şey olmamış gibi
Çektin gittin...
Sen ki...
Bel ki...
San ki...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir şiir bırak, geceye.
Tutku yükle, her heceye.
İçinde biraz, aşk olsun.
Birazcık da, acı vursun.
Ah bir şair öldü, yine.
Kelimelerin içinde.
Sessizliğin ta içine.
Gömüldü bak yine.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Pazartesi gibi olma sen,
Salı da olma.
Cuma ol mesela.
Yoğun bir gün sonrası yaşanan.
Cumartesi ol sen,
Gecesinde pazarın rehaveti olan.
Aşk kokan, cumartesi haziran akşamı ol.
Aylardan, haziran ol mesela.
Mayısın sonundaki aşk gibi...
Kumsaldaki güneş gibi...
Hiç bitmeyen bir mevsim ol.
Sıcak, sıcacık...
Bitmeyen bir yaz ol mesela.
Sonsuz bir aşkı barındıran.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir zamanlar, mutluyduk bizler.
Kaldı mı ki; o günden izler?
Şimdi, bilinmezde yok oldu.
Geçmişte, söylenen o sözler.
Sevgi, insanı insan yapar.
Aşk yolundan, acizler sapar.
İnsanlık, kendin arar oldu.
Mala, mülke, düşkünler tapar.
Hep, derin derin düşünenler.
Olmazlar, mala üşüşenler.
Bir pire, için yorgan yakan.
Çıkarlar, için yiyişenler.
Dünya, yaşam, güzeldir amma.
Rüya, paşam, hayaldir kanma.
Ne yaparsan yap, iyi yaşa.
İyiyi an, kötüyü anma.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL