Sen Misin
Sen misin
Uçurum gibi gözlerine vurulduğum
Sen misin
Sen misin
Kaşları çatık
Yüz çeviren
Kırıldığım
Sen misin
Sen misin
Uzak memleketlere benzeyen
Yorulduğum
Sen misin
Sen misin
Saçlarında seller gibi coştuğum
Gülüşünde durulduğum
Sen misin
Sen misin ellerimi tutan
Bu kollar benim kollarım mı
Sarıldığım sen misin
Erdal Ercin
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Mehmed'in Öyküsü
Bir gün
Dağda
Şafak vakti
Kader ağlarını ördü
Kör talih çelmeyi taktı
Ters gitti işi Mehmedi'in
Sendeledi
Gök gürledi
Dağlar yerinden oynadı
Kapandı göz kapakları
Yıkıldı kaşı Mehmed'in
Taş gibi düştü içime
Bir zehir
Ruhumu yakan
Göğsümde kan
Göğsümde bir volkan gibi
Kanayan başı Mehmed'in
Rüzgâr gibi geldi geçti
Ciğerimi deldi geçti
Doyumsuz güzeldi geçti
Yirmibir yaşı
Mehmed'in
Kan ter uykusunu böler
Uyanmayıp ölmek diler
Sarı saçlarını yolar
Kadersiz eşi Mehmed'in
Sevdamız gibi yürekli
Yurdumuz gibi aydınlık
Kalbimin yerinde vuran
Beynimde zonklayıp duran
Tarihin kara bağrında
Sonsuzluk gibi oturan
Şu mezar taşı
Mehmed'in
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Sen Misin
Sen misin
Uçurum gibi gözlerine vurulduğum
Sen misin
Sen misin
Kaşları çatık
Yüz çeviren
Kırıldığım
Sen misin
Sen misin
Uzak memleketlere benzeyen
Yorulduğum
Sen misin
Sen misin
Saçlarında seller gibi coştuğum
Gülüşünde durulduğum
Sen misin
Sen misin ellerimi tutan
Bu kollar benim kollarım mı
Sarıldığım sen misin
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Reva Mı
İçimde volkan kaynardı
Kalbim yerinden oynardı
Deli bir tarafım vardı
Ben ki böyle durulayım
Severdim
Yüzüm gülmezdi
Saklardım
Kimse bilmezdi
Aklıma bile gelmezdi
Gözlerine vurulayım
Gönlüme karanlık yerde
Çekildi gözümden perde
Nasıl düştüm ben bu derde
Kırk yerimden kırılayım
Ya aşkı tatmadı derim
Ya gözü tutmadı derim
Aklına yatmadı derim
Sana niye darılayım
Denizler kadar derin ol
Gölgeler kadar serin ol
Reva mı sen ellerin ol
Ben taşlara sarılayım
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
